Mały, Duży i chmura recenzja

„Mały, Duży i chmura” to opowieść o tym, jak czasem rzeczy nieistotne potrafią popsuć humor, jeśli zanadto się na nich skupimy. Zajęci czymś innym nawet byśmy ich nie dostrzegli, ale gdy w oczy zagląda nuda, z równowagi jest nas w stanie wyprowadzić najmniejszy drobiazg. Na przykład chmura. Nieładna, to fakt. Czarna, pewnie zwiastująca deszcz. Ale to wciąż tylko chmura! Duży stał się jednak przez nią smutny. Zamiast ignorować niechciane zjawisko pogodowe, uparcie się w nie wpatrywał, zatapiając w coraz większym smutku. Na szczęście Duży ma przyjaciół, którzy pomogą w potrzebie, a przynajmniej spróbują. Niestety, im bardziej starali się przepędzić chmurkę, tym bardziej ona tam była. Rozwiązanie problemu przyniosła Pani Noc – tak proste, a jednak nie zawsze oczywiste. Przegonić trzeba nie chmurkę, ale nudę! I co, od razu lepiej?