W koronie 2. Jeszcze będzie las, by odpoczywć recenzja

Sztybor, Nowacki i Mazur trzymają poziom. Po sukcesie pierwszej części komiksu „W koronie”, z przytupem weszli na rynek z częścią drugą – „Jeszcze będzie las, by odpoczywać”. Było już o niespełnionych obietnicach wyborczych, czas na…demokrację! Niewtajemniczonym wyjaśnię, że autorzy postanowili pokazać dzieciom politykę trochę w krzywym zwierciadle, acz niekiedy bardzo realistycznie, przy pomocy zwierzęcych bohaterów – żółwia, kreta i małpki, którzy zamieszkali w koronie dębu.

Do domu naszych przyjaciół zawitali dzicy lokatorzy – papugi wygnane ze swojego kraju przez wojnę. Zdania co do tego, czy mieszkańcy dębu powinni ich przyjąć, są podzielone (czy tylko mnie się nasuwają skojarzenia z bieżącą sceną polityczną?). Tudo i spółka postanawiają urządzić zatem demokratyczne głosowanie, w końcu przecież…

– Demokracja jest cudowna!

– Nie, kiedy jesteś w mniejszości…

Okazuje się jednak, że papugi to nie jedyny problem mieszkańców dębu Dombo. Robi się niebezpiecznie, gdy przybywają kolejni goście, mający wobec drzewa zamiary inne aniżeli zamieszkanie na nim. Sytuacja wydaje się patowa – obie strony mają swoje argumenty, żadnej z nich nie można odmówić sensu, a jednak wykluczają się one wzajemnie. Czy uda się wypracować kompromis? Ci, co oglądają przepychanki na rodzimej scenie politycznej, wiedzą, że to niełatwe, czasem graniczące wręcz z cudem. Choć Dombo dla jego mieszkańców i nowoprzybyłych jest czymś zupełnie innym, to jednak dla obu grup jest szalenie ważny, zaspokaja ich podstawowe, mimo że różne potrzeby. Może więc warto o niego zawalczyć?

Cykl „W koronie” to komiks dobry zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych. Czasem może się okazać, że więcej uciechy będą mieli ci starsi, którzy potrafią już odnieść treść do rzeczywistych wydarzeń. Jestem świeżo po lekturze drugiej części i…mało mi! Ciekawe, co autorzy wezmą na warsztat w kolejnej części, bo mam nadzieję, że na tym nie koniec!