Sekret Tamary recenzja

Nie lubię stawać przed trudnymi wyborami, które zmuszają mnie do podjęcia właściwej decyzji, a właśnie to spotkało główną bohaterkę książki pani Harrow. Opis zaintrygował mnie, dlatego sięgnęłam po lekturę i przepadłam na kilka godzin.

Tamara to wrażliwa, czterdziestopięcioletnia kobieta, której życie poważnie się skomplikowało. Choroba męża, problemy finansowe i rozpadające się małżeństwo poważnie nadwyrężyło jej kondycję psychiczną. Nic ją nie cieszy, czuje się staro i uważa, że nie będzie już nigdy szczęśliwa. Dlatego, gdy poznaje dużo młodszego Krystiana, myśli iż jest to tylko krótka przygoda. Jej zaskoczenie jest ogromne, gdy okazuje się, że ten mężczyzna ponownie staje jej na drodze. Kobieta musi zmierzyć się z rodzącymi uczuciami i dokonać mega trudnego wyboru. Nie będzie to łatwe, a podjęcie złej decyzji może być dla niej dotkliwym ciosem.

Czy bohaterka ulegnie namiętności i nie będzie zważać na dzielącą ją i Krystiana dużą różnicę wieku? Czy zignoruje miłość i zostanie przy mężu?

Autorka genialnie poprowadziła tą historię, która sprawiła iż miałam totalny chaos w głowie. Raz kibicowałam Tamarze, przeżywałam wraz z nią trudne chwile, to znów krytycznie spoglądałam na jej poczynania. Naprawdę nie wiem jak ja zachowałabym się na jej miejscu, ale uważam, że życie Tamary było nie do pozazdroszczenia.

Akcja raz po raz zmienia tempo, co potęguje u czytelnika rosnące emocje. Nie można przewidzieć zakończenia, a poruszone tematy są trudne. Depresja, opieka nad ciężko chorą osobą, samotność i wypalenie emocjonalne może doprowadzić do tragedii. Niezrozumienie i brak szczerej rozmowy również może powodować duże problemy, a gdy dodamy do tego dużo młodszego mężczyznę, to już mamy wierzchołek góry lodowej.

Jeżeli lubicie nieszablonowe historie, wspaniale wykreowane postaci oraz silne emocje to ta książka jest idealna dla was. Wszystko ze sobą współgra, wątki zazębiają się by stworzyć harmonijną całość, piętrzące się problemy oraz dylematy dostarczają silnych wrażeń i pochłaniają nas totalnie. Poczujecie się, jakbyście to wy byli w skórze bohaterki. Poznacie jej rozpacz, bezsilność, ale także miłość, radość i uniesienie.
Polecam!