Ślepnąc od świateł recenzja

Czytając "Ślepnąć od świateł" Jakuba Żulczyka miałam wrażenie że czytam literaturę z gatunku science fiction. Świat wykreowany przez autora: obraz Warszawy gdzie życie toczy się głównie w knajpach i na zamkniętych imprezach, upaleni i naćpani przedstawiciele pokolenia X i Y a także wszechobecna żądza pieniądza to świat którego ja, mieszkanka stolicy od urodzenia, nie znam. Nigdy mnie nawet nie ciągnęło w takie klimaty więc jakoś trudno mi uwierzyć że tak wygląda życie towarzyskie w Warszawie i że drugim najczęściej wybieranym numerem w telefonie każdego mieszkańca stolicy jest numer do jego dilera.

Bo bohaterem książki Jakuba Żulczyka jest właśnie diler Jacek, warszawski "słoik" jak sam siebie określa, przystojny, inteligenty, nastawiony na klientelę z najwyższej półki: gwiazdy telewizji, politycy, pracownicy korporacji. Pozbawiony skrupułów, nastawiony na zysk, traktujący ludzi instrumentalne zdaje się być zadowolony z życia jakie prowadzi. Czasami tylko nachodzą go myśli o tym że żyje w świecie wypranym z uczuć ale dojmujące uczucie samotności szybko zagłusza realizacją kolejnego zlecenia.
Nagle jednak ten poukładany świat zaczyna trzeszczeć w posadach. Jedna błędna decyzja "biznesowa" sprawia że Jacek traci grunt pod nogami. Z pana sytuacji staje się desperatem walczącym o przeżycie. Za wszelką cenę.

Jakub Żulczyk wykreował świat mroczny i brzydki gdzie na śniadanie wciąga się kreskę popijając setka wódki. Żaden z bohaterów nie budzi sympatii. Język zaś którym się posługują, pełen wulgaryzmów i prostactwa, przez ponad 500 stron kaleczył moje uszy. A mimo to ta historia wciąga. Już chcesz trzasnąć książką a za chwilę czytasz kolejną stronę i gdzieś w środku czujesz ulgę że to świat który jest obok, który cię nie pożre i dlatego możesz dokończyć lekturę a potem odetchnąć z ulgą.

Czytałam "Ślepnąć od świateł" po lekturze "Wzgórza psów". To co autor wykrzyczał i "wyprzeklinał" w pierwszej pozycji w kolejnej już powiedział w sposób bardziej wyważony, gładszy literacko ale nadal mocny i dający czytelnikowi do myślenia.
Drugiej takiej książki jak "Ślepnąc od świateł" bym już nie udźwignęła cieszy więc że Jakub Żulczyk potrafi pisać też inaczej.