Czarci krąg recenzja

Bezapelacyjnie dla mnie Iwona Banach jest królową komedii kryminalnych. Poczynając od tytułu, śledząc całą treść i ukryte między wierszami prawdy o nas ludziach, Polakach zawsze jestem w pełni usatysfakcjonowana lekturą. Sarkazm, ironia, poczucie humoru oraz dystans do świata i ludzi jest u Iwony Banach nie do podrobienia. Każda powieść spod jej pióra, którą czytam sprawia mi dużo radości, wywołuje uśmiech i śmiech we mnie a jednocześnie z każdą przewracaną stroną coraz więcej refleksji i przemyśleń dotyczących świata i ludzi kreuje się w mojej głowie.
„Czarci krąg” oczarował mnie od samego tytułu. Niewiele o nim wiedziałam. Iwona Banach jest mistrzynią w realizowaniu swoich śmiałych pomysłów i tym razem również mnie zaskoczyła. Zagubin małe miasteczko, ot zwykłe jakich w Polsce wiele. Całkiem niezwykłe, gdy odkryte zostają zwłoki a prawda przeistoczona w plotkę zaczyna żyć swoim życiem. I oto w Zagubinie pojawiają się opowieści o wampirach. A ludzi zaczyna dotykać wampirioza. Czy to jest choroba? „Miasteczko podzieliło się na dwa obozy, i to wcale nie na takich, którzy wierzą w wampiry i takich, którzy nie wierzą. Wierzyli właściwie wszyscy, tylko jedni się ich bali, a inni robili na nich interesy”. Zaciekawieni? A gdybym Wam jeszcze opowiedziała, że krowa może wybuchnąć, szalony profesor ma kontakt z kosmitami (a może wampirami),a detektyw z biura matrymonialnego trafi na ślad zabójcy, to to Was zachęci? Komedia pomyłek i fascynujących zwrotów akcji a każdy kolejny wątek logicznie ułożony w spójną całość. Wszystko to, co najbardziej lubię.
Pod warstwą wampirycznego szaleństwa przyglądam się mieszkańcom Zagubina. Każdy z bohaterów nakreślony wyraźną kreską z wyróżniającą się przynajmniej jedną cechą charakteru. Dziuńka skradła moje serce. Alkoholiczka? Ależ skąd! Obóz starszych ludzi, którzy w pensjonacie „Pod krwiożerczym Piotrusiem” (zmienił nazwę z „Pod lasem” ze względu na wampiriozę) spędzali czas na warsztatach dotyczących zmiany pieluch a tak naprawdę uczyli się obsługi komputera i odpoczywali od swoich... dzieci. Starsi ludzie powinni się przecież myśleć o śmierci a nie celebrować życie i korzystać z niego, w dodatku się z niego cieszyć :) Relacje między ludźmi i tak zwyczajne ich zachowania: płacę to wymagam, przyjaciół poznajemy, gdy osiągamy sukces a nie w biedzie, despotyczna matka „kochająca za bardzo” i żyjąca życiem zamężnej córki a nie swoim, plotka mająca większą siłę rażenia niż odpady radioaktywne. Na koniec dla mnie najbardziej prawdziwe spostrzeżenie: „Poza tym koty mają zdolności oswajania ludzi, których potem zamieniają w swoich niewolników na wieczność”. Kto ma kota, ten wie...
Serdecznie z całego mojego serca polecam wszystkim komedię kryminalną „Czarci krąg”. Pomysł i wykonanie rewelacyjne!
Dziękuję Wydawnictwu Dragon za propozycję, zaufanie i egzemplarz do recenzji. Wa