Gladiatorzy z obozów śmierci recenzja

Żeby przeżyć, musisz walczyć. Nie z użyciem niebezpiecznego narzędzie, tylko własnych pięści i głowy. Dokładnie zaplanować walkę, by niczego nie przeoczyć. Powinieneś przewidzieć każdy ruch przeciwnika, każde uderzenie, każdy unik. Nie robisz tego dla sławy i poklasku, tylko by otrzymać większą porcję jedzenia. Nie walczysz dla siebie, walczysz dla innych. Każde wejście do ringu to hołd oddany tym, którzy umarli w obozach koncentracyjnych.

Gladiatorzy z obozów śmierci, to zbiór kilkunastu życiorysów bokserów, którzy doświadczyli obozowego piekła. W każdym z rozdziałów autor skupił się na zapoznaniu czytelnika z bogatą biografią sportowców. Znajdziemy tu nie tylko obozowe walki, ale również lata przed trafienie do lagru, jaki czasy powojenne.

Sięgając po tę pozycję, liczyłam, że otrzymam nakreślenie dosłownie kilku wojowników. Tym bardziej że książkę nie jest zbyt obszerna. Myślałam, że otrzymam zdawkowe informacje, na zasadzie urodził się, walczył i zmarł. Koniec, następna historia. Na całe szczęście tak się nie stało. Ilość faktów, zdarzeń, rozmów jest tak obszerna, że miejscami czułam się nieco znużona. Jednak rozumiem zamysł autora. Chciał pokazać szeroki kontekst danej postaci. Jego stanowisko w danej sprawie, sprzeciw wobec działań okupanta czy życie prywatne.

Swoją opowieść pan Fedorowicz rozpoczął od przybliżenia czytelnikowi postaci Tadeusza Pietrzykowskiego. Nie znajdziemy tu jednak suchych faktów, a żywą legendę. I choć fragmenty dotyczące obozowej egzystencji nie są opisane jeden do jednego, to autor tak je, przedstawił, że czytelnik ma wrażenie, że sytuacje te są zapisem relacji współwięźniów.

Warto pochylić się mocniej nad tą lekturą i samemu odkryć, że nie tylko Teddy walczył do utraty sił. Oprócz niego na bokserskim ringu stanęło wielu innych uzdolnionych bokserów. Nie walczyli dla tylko dla siebie. Zawsze na pierwszym miejscu stawiali innych.

Ich akt odwagi jest pełen podziwu. Każda opowieść to niecodzienny dowód na niezłomność w obliczu wojny. Pamiętajmy o nich i czerpmy z ich życiorysów jak najwięcej.