Na skraju zagłady recenzja

"Na skraju zagłady" to pierwszy tom nowego cyklu pod tym samym tytułem.
Przyznam, że dawno mnie tak nie wciągnęła lektura książki. Czyta się dosłownie niemal jednym tchem. Fabuła to niemal jak jazda w dół i w górę na górskiej kolejce. Teraz czekam na część następną, tym bardziej, że akcja została urwana w takim momencie, że aż sprawdzałam kilka razy, czy to na pewno koniec. To jakby skończyło się w połowie akcji, niemal w połowie rozmowy między bohaterami. Autorce z pewnością chodziło żeby zaintrygować czytelnika, ale mnie to po prostu wkurzyło, jak można tak urwać temat, tym bardziej, że nie wiadomo kiedy będzie dalszy ciąg...
Lecz mimo tego, książka jest bardzo dobra, ciekawy pomysł na katastroficzną wizję przyszłości, która właściwie może się przytrafić nawet w każdej chwili.

W samym środku śnieżnej i mroźnej zimy nagle impuls elektromagnetyczny niszczy sieć energetyczną. Nie działają telefony, komputery, wszystkie media, nowocześniejsze samochody, samoloty, cała elektronika. Uzależnione od prądu społeczeństwo, dosłownie stanęło w ogromnym chaosie, na skraju zagłady...
Hannah od pięciu lat jest więziona przez sadystycznego oprawcę w piwnicy myśliwskiego domku. Impuls elektromagnetyczny zwolnił blokadę w drzwiach jej więzienia. Kobieta nie może uwierzyć, że drzwi są otwarte i może wyjść, lecz nie wie, co czeka ją na zewnątrz. Psychopaty nie ma w pobliżu, pewnie jest w mieście, lecz kobieta zdaje sobie sprawę z tego, że na pewno będzie chciał przyjechać tu i sprawdzić, czy działa jego system, umożliwiający mu trzymanie kobiety w piwnicy. Na zewnątrz słychać tylko szczekanie psa.

Czy kobieta zdecyduje się na ucieczkę w mroźną noc, w śnieżycy, nie wiedząc gdzie się znajduje, i w którą stronę ma iść? Dobrze wie, że psychopata nie pozwoli jej odejść, że na pewno będzie ją ścigał, tym bardziej, że wie gdzie ona mieszka. Hannah przez lata była torturowana, nie jest do końca sprawna fizycznie, więc będzie jej bardzo trudno uciekać. Czy zdecyduje się na ucieczkę? A jeśli tak, to czy jej się uda?
W tym samym czasie przez las przedziera się były żołnierz, Liam stracił rodzinę przez impuls, właściwie sam nie wie gdzie teraz zmierza. Jest wściekły na los, który zabrał mu wszystko. Drogi dwójki bohaterów splatają się nieoczekiwanie. Zresztą nie tylko ich.
Mimo tego, ze fabuła jest dość prosta, znajdziemy tu wszystko, co powinno być w thrillerze, czyli porwanie, psychopata, przemoc nie tylko fizyczna, walka o przetrwanie w trudnych warunkach, to powoduje, że z każdą kolejną kartką coraz bardziej trzyma w napięciu. Bardzo dobrze wykreowani bohaterzy powodują, że można dosłownie wczuć się w ich role. Ciągły strach o każdego z bohaterów towarzyszył mi do samego końca.

Teraz tylko pozostaje mi czekać na następną część, oby jak najkrócej.