Walka o oddech recenzja

Pandemia wymogła na nas stworzenie dla siebie i naszych rodzin nowej rzeczywistości. Nie jest łatwo nauczyć się żyć niejako na nowo, z ograniczeniami, z zakazani, z nakazami. Nowa sytuacja wymogła na nas zmierzenie się z niewidzialnym wrogiem i z własnymi charakterami. "Walka o oddech" to książka napisana przez młodego lekarza, który stał na pierwszej linii frontu ze śmiertelnym przeciwnikiem. Zmuszony jest do podejmowania decyzji szybko, pewnie, celnie. Społeczeństwo wymaga, aby lekarze mieli odpowiedź na każde, nawet nie zadane pytanie. Nie dopuszcza do siebie możliwości, że jest to również nowa sytuacja dla medyków. Ograniczona wiedza i możliwości niosą za sobą pewne konsekwencje, których nikt nie jest w stanie przewidzieć. Zdawać by się mogło, że pierwsza fala pandemii czegoś nas, jako społeczeństwo nauczyła. No cóż, zdawało nam się.
"Walka o oddech" nie jest książką łatwą. I mam tutaj na myśli zarówno poruszany temat, jak i styl pisania Autora. Opisywane sytuacje pełne są bólu i cierpienia zarówno ze strony pacjentów, jak i personelu medycznego, ponieważ nic więcej nie są w stanie zrobić. Bezsilność, to częste uczucie w służbie zdrowia. Bardzo chcesz pomóc, ale to nie jest zawsze możliwe. Jeśli chodzi o styl pisania Autora, to jest pewien problem. Bardzo ciężko mi wskazać konkretną grupę odbiorców, ze względu na używaną w książce terminologię medyczną. Są momenty, gdzie Autor bardzo dokładne tłumaczy używane przez siebie zwroty i wyrażenie, jednak nie zawsze. Musimy pamiętać, że to co dla nas medyków jest oczywiste, nie zawsze jest oczywiste dla osób nie związanych z medycyną. W ramach eksperymentu poprosiłam moją koleżankę nie związaną ze światem medycznym o przeczytanie kilku stron i doszła do podobnego wniosku jak ja. Na plus są zdjęcia wykonane przez Autora, które pozwalają na lepsze wyobrażenie sobie, jak to wszystko wyglądało od środka. Nie jest to książka do przeczytania jednym tchem, ale daje dużo do myślenia. zwłaszcza te fragmenty, kiedy Autor opisuje własne emocje, swojej rodziny, kiedy mierzy się ze śmiercią, trudnymi decyzjami, ograniczeniami własnego organizmu i bezsilnością. Uważam, że jest to ważna książka, potrzebna do spojrzenia na pandemię z innej perspektywy. Pozwala na wyobrażenie sobie, jak to wygląda z perspektywy personelu medycznego, który dawał z siebie wszystko. Może nie jest to najlepsza książka pod względem stylu, w jakim jest napisane, jednak niesie ze sobą inne, znacznie ważniejsze wartości.