Wybacz recenzja

Toruńscy policjanci dostają zgłoszenie o zabójstwie dwojga nastolatków na terenie nieczynnego dworca kolejowego. Sprawą kieruje komisarz Robert Bukowski, dla którego to śledztwo okazuje się dość trudne nie tylko ze względu na to, że sam jest ojcem dorastającej córki kropka, ale także dlatego, iż wracają do niego błędy przeszłości, kładące się cieniem nie tylko na życiu osobistym, ale i na pracy. Czy uda się odkryć sprawcę? Jakim motywem kierował się morderca?

Narracja została poprowadzona z perspektywy dwojga głównych bohaterów – policjanta oraz jego żony. To pozwala równocześnie zagłębić się we wszelkie niuanse prowadzonego dochodzenia, jak również zobaczyć jaki wpływ mogą mieć na siebie wzajemnie praca i życie osobiste. Styl autorki nie epatuje brutalnością bądź wulgarnością, znać po nim natomiast lekkość pióra czy poprawność językową. Akcja rozwija się dość prężnie, napięcie wzrasta z każdą upływającą chwilą, a plot twisty tylko potęgują zainteresowanie czytelnika. Choć niektórych spraw domyśliłam się już wcześniej, zakończenie absolutnie mnie zaskoczyło, a nawet powaliło na kolana. To znakomity kryminał z rozbudowaną warstwą obyczajową, w którym pisarka idealnie splotła ze sobą wydarzenia pozornie ze sobą niepowiązane, tworząc przy tym misternie utkaną sieć tajemnic oraz intryg. Mimo że to drugi tom serii "Zgadnij, kim jestem" (pierwsza część ukazała się pod tym samym tytułem) można ją spokojnie przeczytać bez znajomości poprzedniego. Jeśli jednak chcecie poznać szerszy kontekst całej fabuły, warto po niego sięgnąć w pierwszej kolejności.

W tej pozycji mamy do czynienia z wieloma aspektami, aczkolwiek moim zdaniem najważniejszym z nich jest dorastanie oraz wszelkie problemy z nim związane. Kamila Cudnik zwraca odbiorcy uwagę, jakie zagrożenia mogą czyhać na dojrzewające osoby, z jakimi zachowaniami ze strony rówieśników mogą się mierzyć lub jak różne potrafią być metody wychowawcze i do jakich konsekwencji prowadzą źle dobrane metody postępowania z nastolatkami.

Na drugi plan wysuwa się przemoc domowa, przybierająca najróżniejsze formy. To nie tylko bicie, ale również znęcanie się psychiczne oprawcy nad ofiarą, często przybierające postać błędnego koła. Skrzywdzona osoba sama staje się katem albo powiela schemat przy wyborze kolejnego partnera. Wbrew pozorom ten problem nie dotyczy wyłącznie środowisk stricte patologicznych, występuje też w na pozór normalnych rodzinach, a niestety niekiedy dotyczy też grupy osób, które powinny stać na straży prawa.

Autorka przytacza również kwestie zdrady, manipulacji, zazdrości, zaburzeń psychicznych czy homoseksualizmu i robi to w bardzo realistyczny, przystępny, estetyczny sposób. Jeśli lubicie pozycje kipiące od autentyzmu oraz emocji Ta książka jest zdecydowanie dla Was. Także miłośnicy sztuki znajdą w niej coś dla siebie 😉 Gorąco polecam!!!

Książka pochodzi z Klubu Recenzenta portalu nakanapie.pl