Kres czasów recenzja

Już po maturze. Już po pierwszym pocałunku. Przed Karlą ważne wybory dotyczące uczelni i kierunku studiów, samodzielnego życia, miejsca na ziemi. To czas kiedy z podlotka wykluwa się młoda kobieta.

„Kres czasów” Marzeny Rogalskiej to bezpośrednia kontynuacja pierwszej części sagi o Karli Linde. Po krótkich wakacjach w Paryżu Karla trafia na Wyspy Brytyjskie. Ma tu spędzić lato i kolejno kontynuować naukę. W powietrzu snuje się niepewność o przyszłe jutro. Karla wkracza w świat realnej dorosłości, trudnych decyzji, dojrzałych uniesień.

Konstrukcja powieści jest zbliżona do tej z pierwszej części sagi. Karla jest wciąż bez wad, wrażliwa, mądra, zaradna. Podczas pobytu w Anglii staje się przedsiębiorcza i jeszcze bardziej samodzielna. Dziewczyna ma szczęście, bo otaczają ją ludzie gotowi nieść pomoc, zawsze – nawet w sytuacjach, które wydają się bez wyjścia. Choć w większości decyzje podejmuje samodzielnie ciągle ma się wrażenie niewidzialnego parasola trzymanego przez niewidzianą rękę. Karla jest dobrą obserwatorką i jako nieodrodna córka swojego ojca, potrafi wyciągać trafne wnioski. Bryluje w towarzystwie starszych, stroni od ludzi w podobnym do siebie wieku. Dostrzega, że świat elit jest sztuczny, dostrzega jego fałsz.

Niezaprzeczalnie to przyjemna seria. Nie inaczej jak przy pierwszym tomie – Rogalska stawia na rodzinne relacje. Główny wątek snuje się wokół Karli, jednak czasem autorka pozwala sobie na drobne dygresje (historia Dorothy i jej posiadłości, historia Kathy i jej miłosnych podbojów). Relacje Karli i ojca wciąż są zbyt współczesne, choć fakt że traktuje ją jak prawie dorosłą, jako partnerkę do rozmowy to duży plus. To wyjątkowa relacja, w której Emil jest dla Karli autorytetem i opoką.

Pozytywnie zaskoczył mnie ojciec Karli – Emil Linde. Jego historia stanowiłaby świetny szkielet do osobnej sagi (szczególnie lata wcześniejsze, jeszcze przed małżeństwem). To mężczyzna z silnym korpusem moralnym, który nie ulega wpływom. Decyzyjny, ale nie władczy. Stanowczy, ale uczynny i towarzyski.

„Kres czasów” to ciągle powieść o życiu. A jak to w życiu są dni dobre i złe. Bohaterowie wciąż mają marzenia i skutecznie je realizują. Rogalska stawia na przyjaźń, uchyla też furtkę dla pierwszej miłości. To saga rodzinna ze świetnie oddanym tłem społeczno-obyczajowym. Zaletą serii jest to, że nie trzeba było długo czekać na tom drugi. Mam nadzieję, że z kolejnym będzie podobnie. Można łatwo wywnioskować, że będzie on umiejscowiony w czasach wojennych. Warto czekać!