Pętla recenzja

Był sobie Piotr, który wiódł dotąd spokojne życie. Aż do dnia, w którym dowiaduje się, że ukochana zdradza go z jego najlepszym przyjacielem, a wszystko to dzieje się w ponurej i tajemniczej scenerii nad łotewskim Jeziorem Czarcim, zwanym również Okiem Diabła, gdzie wszystko może się wydarzyć...

O czym jest "Pętla" W&W Gregory'ego? To opowieść o człowieku, który stracił wszystko i nie potrafił się z tym pogodzić. Na siłę próbował zmienić przeznaczenie, znowuż i znowuż cofając się w czasie i modyfikując swoją linię życia. Wpada w pułapkę, a świat, który znał i kochał rozpada się na kawałki. Sam staje się ofiarą własnych manipulacji, a ze spokojnego mężczyzny przeistacza się w okrutnego, fanatycznego i cynicznego zaślepionego obsesją człowieka.

Piotr Kowalski, tak jak postacie znane z greckich tragedii, choć bardzo się stara, nie jest w stanie zmienić ustalonego porządku i tego, co ześle mu fatum czy też sam Bóg. Popada w szaleństwo i przestaje oddzielać urojenia od rzeczywistości.

Zarówno fabuła jak i postać zostały wykreowane w znakomity sposób. Czuć narastające z każdym rozdziałem napięcie i jego kulminację w końcowej części powieści. Postacie są autentyczne w tym co robią, a i przeżywane przez nie emocje również.

Pętla ma tu dwa znaczenia. Rozumiana jest jako pętla czasowa, ale i w znaczeniu symbolicznym - pętla, która powoli zaciska się na szyi głównego bohatera. Dręczą go wyrzuty, co mógł zrobić lepiej, albo czego nie zrobił, a powinien. Czy jednak naprawdę mógł zmienić bieg wydarzeń? Czy faktycznie posiadł taką władzę, by móc zmienić siebie i otaczającą go rzeczywistość? Na ile my sami mamy wpływ na to, co się wydarzy? Takie właśnie pytania rodzą się w trakcie lektury.

Epilog jest nieco dłuższy niż te standardowe zamieszczane na zakończeniu historii, ale nie jest on jedynie dopowiedzeniem. Zawierają się w nim warstwy symboliczna i oniryczna, które odnoszą się do wydarzeń z życia Piotra. Czy jednak historia została domknięta, musicie przekonać się sami.

Czytając "Pętlę" odczuwałam szeroki wachlarz emocji : złość, obrzydzenie, a nawet strach. Ta niesztampowa powieść, napisana dopracowanym i literackim językiem jest swoistym studium upadku człowieka. Polecam każdemu. To druga książka W&W Gregory'ego, którą miałam okazję przeczytać. Po raz drugi się nie zawiodłam i wiem, że jeszcze nie raz sięgnę po twórczość autora.

"Ani razu nie zadbałem o tych, którzy potrzebowali mojej pomocy. A przecież mogłem coś zyskać, czegoś się nauczyć, wyciągnąć wnioski. Każda moja pętla była przecież po coś, bo nic nie dzieje się bez przyczyny. Niestety ja zamiast coś zdobywać, tylko się pogrążałem. Za każdym razem, kiedy się cofałem, coś traciłem.".