Spacer w deszczu recenzja

"I ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską..." Te słowa przysięgi w przypadku bohaterów książki "Spacer w deszczu" nie mają racji bytu. I jest to wyłączna zasługa Martina, który traktuje swoją żonę jak... No właśnie, jak kogo? Jak człowieka gorszego sortu, którego pragnienia i marzenia się nie liczą? Jak osobę potrzebną jedynie po to, by dobrze się prezentować w towarzystwie? I wreszcie, nie bójmy się użyć tego słowa, jak inkubator, maszynkę do rodzenia dzieci. W pewnym momencie miałam ochotę po prostu zdzielić Martina przez łeb, a Scarlett utulić i szeptać jej, że wszystko będzie dobrze. Iskierka nadziei pojawia się w najmniej oczekiwanym momencie i to ona potrafi zmienić wszystko. Dodać wiary i siły, które tak są tej kobiecie potrzebne.

"Spacer w deszczu" to ciepła i przyjemna opowieść wprowadzająca nas w klimat deszczowego i nostalgicznego Londynu, choć i fragmenty ze słonecznym południem Europy też się pojawiają. Naturalna i bardzo realna historia otoczona książkami i tematami okołoliteraturowymi, z nutką romantyzmu. Lektura idealna na wakacje, lekka, a przy tym bardzo relaksująca. Od pewnego momentu nieco przewidywalna, ale w ten pozytywny sposób, niepsujący niespodzianki i przyjemności czytania. Porusza problemy małżeńskie oraz z zajściem w ciążę, a także tajemnice i sekrety w zwiazkach. Jak dużo można ukryć przed żoną/mężem i czy warto za wszelką cenę ratować każdą relację?

Przesłanie, jakie płynie z powieści jest uniwersalne. Związki to nauka brania i dawania, to sztuka pójścia na kompromis, ale w tym wszystkim ważne jest, by nie zapomnieć o sobie i podążać za marzeniami. Respektować swoje wzajemne potrzeby i starać się wspierać w ich realizacji. Niektórzy często o tym zapominają i po jakimś czasie związek staje się toksyczny, nierzadko pojawia się zdrada i oszustwo. Książka K.Bester to doskonały przegląd relacji międzyludzkich. W bohaterach z łatwością można odnaleźć cechy pasujące do nas samych. Dzięki temu stają się oni nam jeszcze bliżsi i zyskują naszą sympatię albo wprost przeciwnie, mamy ochotę wręcz ich udusić.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta nakanapie.pl