Naśladowca recenzja

Hmm, cóż mogę napisać o powieści? Historia jest wciągająca, wydaje się zawiła i jak w przypadku TEJ autorki, prowadzi do wielu znaków zapytania i wątpliwości. Jednak pomimo tego, powieść jest dość przewidywalna. Spindler nie udało się mnie zmylić, przez co element zaskoczenia NIESTETY odpadł.

Sami bohaterowie też byli dla mnie zagadką. Pomimo, iż to tylko kolejna część z serii, ja dopiero zaczynałam ich poznawać. Nie mogłam znieść Mary Catherine. Kolejna typowa lalunia, pozująca na pokrzywdzoną przez mamusię chłopczycę; wielu braci i rzekoma odmienność. Śmiechu warte zagrania na miarę kolejnych bliźniaczo-podobnych Pearl (mowa o wkurzającej bohaterce z powieści Lutza).
Kitt pokrzywdzona, jednak jaka bohaterska! Jawna kpina. Wmawia sobie miłość do pewnego mężczyzny, przy czym go zdradza na rzecz swojej własnej ambicji i policyjnej dumy. Trochę naciągana ta rzekoma „miłość”, nieprawdaż? Ale nie bójmy nic, dwie waleczne babki "z jajami wielkości planktonu” na pewno doprowadzą sprawę do końca.

Więc pomimo dobrego początku i świetnego pomysłu, cała sprawa jest dość oklepana. I do końca modliłam się, by zabójcą był, ktoś inny, jednak przewidywalność autorki, doprowadziły powieść do zguby.