W głąb recenzja

Kto zawsze z niecierpliwością czeka na książki Katarzyny Bondy? 💬
Przyznaję się bez bicia, że ja 😁 A seria o Jakubie Sobieskim jest chyba moją ulubioną!

„W głąb” to już piąty tom cyklu o Jakubie Sobieskim autorstwa Katarzyny Bondy. Tym razem, na podstawie mrożącej krew w żyłach historii, autorka postanowiła ukazać kondycję polskiej psychiatrii dziecięcej oraz obraz nastoletniego zagubienia, samotności i braku zrozumienia.

Jak na Bondę przystało, fabuła jest mocno rozbudowana, ale co najważniejsze, bardzo dobrze przemyślana. Historia wciąga już od pierwszych stron i książkę czyta się z naprawdę ogromnym zainteresowaniem. Autorka splata tu wiele wątków, które ostatecznie łączą się w spójną całość, choć przez długi czas trudno domyślić się, jakie elementy je połączą.

Podoba mi się, że Katarzyna Bonda postanowiła ukazać nam kondycję polskiej psychiatrii dziecięcej, która, nie czarujmy się, ma się bardzo marnie. W szpitalach wiecznie brakuje miejsc, personel bywa pozbawiony empatii i zdarza się, że nawet nie próbuje zrozumieć pacjenta. Widać, że autorka zrobiła bardzo dogłębny research w tym temacie i nie boi się ukazywać prawdy taką, jaka ona jest. Obraz szpitala psychiatrycznego i jego wyglądu jest oddany w 100% realistycznie. Zresztą, cała reszta związana z tym tematem jest pozbawiona lukru i jakiejkolwiek „cenzury”.

Co może być zarówno plusem, jak i minusem (bo nie do końca wiem, jaki był zamysł Katarzyny Bondy), to fakt, że główny oskarżony jest osobą niebinarną, podobnie jak większość pacjentów szpitala. Było to wyraźnie zaznaczone na samym początku, podobnie jak fakt, że Rys identyfikuje się z zaimkami „ono”. I tutaj pojawia się problem, ponieważ wszyscy zwracali się do Rysa zaimkami żeńskimi lub męskimi. Jest to dość krzywdzące dla takich osób i rodzi pytanie: czy autorka chciała zwrócić naszą uwagę na fakt, z jaką obojętnością podchodzimy do osób niebinarnych i jak trudno jest nam je zrozumieć oraz odpowiednio się do nich zwracać? Czy może autorka po prostu nie zwróciła na to uwagi i pisała „on/ona” z przyzwyczajenia? Wierzę, że chodziło o tę pierwszą opcję i że autorka chciała nam ukazać, jak pozbawione empatii jest nasze społeczeństwo.

„W głąb” to naprawdę świetna książka w dorobku Katarzyny Bondy. Zwraca uwagę na aktualne problemy, porusza trudne tematy, a intryga jest tak skomplikowana, że nie sposób przewidzieć, co zaraz się wydarzy! To prawdziwa gratka dla fanów kryminałów. Serdecznie polecam!