Zbiór miłości niechcianych recenzja

Literatura obyczajowa, romans to książki, których unikam i sceptycznie do nich podchodzę. Ta książka przypadkiem trafiła w kiosku w moje ręce razem z gazetą „Glamour”. W jakiś niespodziewany dla mnie sposób przyciągnęła mnie okładka, choć nie jest nadzwyczajna. Piękna kobieta w pozie do kobiecej sesji. Przede wszystkim uśmiechnięta.
W powieści „Zbiór miłości niechcianych, główna bohaterka Oliwia szuka miłości a gdy ją odnajduje i wychodzi za Alana, partnera idealnego, złoty pyłek szczęścia nagle znika a razem z nim Pan młody... Łzy, rozczarowanie po odkryciu zdrady męża. Rozwód. Klasyka. Dzięki wsparciu siostry, przyjaciółki i rodziców odzyskuje choć trochę wiary w siebie i zaczyna nowe życie. Filip, Kamil, Max i Alex to kolejni kandydaci do katalogu „miłości niechcianych”. Co jeden, to lepszy albo i gorszy od poprzedniego. Każdy z nich na początku znajomości idealny... Im więcej czasu Oliwia z nimi spędza, tym idealność rozpływa się jak poranna mgła...
Wydawałoby się, że „Zbiór miłości niechcianych” będzie opowieścią o kolejnych poznanych mężczyznach, randkach, seksualnych uniesieniach zakrapianych alkoholem. Owszem jest i tak ale bez wulgarności i nadmiernych szczegółów. Ale jest też drugie dno i wiele psychologicznych lekcji jest przeprowadzonych. Odrobienie pracy domowej da każdemu poszukującemu odpowiedź na pytanie stawiane przez Autorkę: „co jesteś w stanie zrobić, aby znaleźć prawdziwą miłość w wielkim mieście?”
Jest to opowieść o zagubionej młodej kobiecie, która sama siebie poszukuje, bada swoje potrzeby a mimo tej niewiedzy, tak bardzo chce być w związku i znaleźć miłość. Czy jednak da się znaleźć miłość nie kochając samej siebie? Nie wiedząc, czego tak naprawdę szukam w drugim człowieku? Opowieść o zagubionych mężczyznach z zaburzeniami (narcyz, psychopata), którzy na pierwszy rzut oka są „idealni”.
Każdy z tych „związków” Oliwii bezapelacyjnie wzbogacił ja o wiedzę o niej samej. Zrozumiała, że: „dość poświęcania wszystkiego dla facetów”, bo: „żaden facet nie lubi, gdy jego kobieta nie ma własnego życia, znajomych i tylko na nim wisi. Kiedy facet czuje, że jest dla kobiety całym światem, to zaczyna się nią nudzić”. Takie to prawdziwe.... Każdy z nas bez względu na to, czy jest kobietą, czy mężczyzną, powinien zadbać o siebie (zewnętrznie i wewnętrznie), pokochać siebie a przede wszystkim szanować.... Tylko wtedy można stworzyć prawdziwą relację. Czy szczęśliwą? Zależy od dwóch stron.... I nikt nie jest w stanie zapełnić twojej własnej pustki, którą nosisz....
Bardzo udany debiut Autorki. Polecam, książka warta przeczytania i przemyślenia.