Grona gniewu recenzja

Zmiany nie zawsze są czymś dobrym. Nie przekonamy się, dopóki nie spróbujemy. Jednak wtedy, kiedy nie mamy wyboru są jedynym wyjściem.

Są lata 30. XX wieku. Rodzina Joadów opuszcza rodzinną Oklahomę, w której brak już perspektyw do dalszego życia. Migrują w poszukiwaniu pracy do Kaliformii a ich droga wcale nie jest usłana różami. Po dotarciu do celu okazuje się, że pracę można znaleźć jedynie na kolorowych ulotkach, a wrogość miejscowych ludzi nie pozwala spokojnie zasnąć. Co się stanie z tą oklahomską rodziną, kiedy do głosu dojdą pierwotne potrzeby?

Jest to wyjątkowa książka. Przyznam szczerze, że sięgając po nią nie do końca wiedziałam, czego mam się spodziewać, gdyż z dziełami Steinbecka nie miałam jeszcze do czynienia, ale przepadłam i wiem, że to nie będzie ostatnie spotkanie.

Jeśli ktoś szuka świetnej rozrywki, to tutaj jej nie znajdzie. Znajdzie za to przepełnioną codziennymi problemami, bólem i cierpieniem historię amerykańskiej rodziny, która pozostawia cały swój życiowy dobytek i za pracą wyrusza w nieznane.

Autor w swoim dziele zwraca uwagę na wiele problemów, które są aktualne do dzisiaj. Mimo dużej objętości i mnogich, szczegółowych opisów książkę czytało się szybko i momentami wciągała bardzo mocno. Nie brakowało też momentów wzruszeń. Jedyną rzeczą, która mi przeszkadzała, to właśnie te szczegółowe opisy usterek samochodowych i ich napraw. Skłoniło mnie to jednak do refleksji, że kiedyś ludzie żyli bardziej dla siebie niż obok siebie i częściej mogli liczyć na bezinteresowną pomoc. Przemoc i dyskryminacja przedstawiona w tej historii zwraca uwagę na to, jak w człowieku mocno zakorzeniona jest walka o lepsze życie, ale przy tym bronienie swojej godności, której niejednokrotnie amerykańscy imigranci zostawali pozbawiani.

Z klasykami się nie dyskutuje. Jednak śmiało mogę stwierdzić, że lektura absolutnie mnie nie zmęczyła. Cieszę się, że mogłam poznać część historii amerykańskich farmerów, mimo że nie było w niej szczęśliwego zakończenia. Samo zakończenie pozostawia otwartą drogę i daje nadzieję, że rodzina Joadów się nie poddała.

Osobiście zachęcam do zapoznania się i polecam.