Luizjańskie gumbo recenzja

Miałam ogromne szczęście, że na kilka miesięcy przed moją wyprawą do Luizjany wyszła książka Artura Owczarskiego. Była ona fantastycznym wprowadzeniem do wyjazdu.

Autor już wcześniej wydał trzy książki o Ameryce, dwie poprzednie są równie ciekawe.

„Luizjańskie gumbo” czyta się łatwo i szybko.

Zawsze miło przyswaja się historię regionu gdy ta opisana jest kolorowo i przystępnie.

Nowy Orlean jest tak bogatym miejscem kulturowo, historycznie, kulinarnie i narodowościowo, że zasługuje na wszechstronny reportaż. Prawdziwą historię Cajunów dogłębnie przyswoiłam sobie właśnie z tej lektury. Wcześniej wiedziałam powierzchownie kim są. Kiedy pojechałam na luizjańskie bagna wiedziałam już czego oczekiwać. A ta, bagienna, historia Artura Owczarskiego jest opowiedziana kapitalnie. Zresztą to miejsce najbardziej mnie w Luizjanie urzekło.

Bardzo żałuję, że nie byłam w Nowym Orleanie w czwartek i nie mogłam pójść posłuchać jazzu w Bombay Club. Żałuję też, że nie będę tam w karnawale i nie zobaczę indiańskich kostiumów z piór. Nie byłam też w pierwszej restauracji z białymi obrusami dla czarnoskórych gdzie bywał dr. King Jr, ale wszystko przede mną. Cieszę się, że przynajmniej mogłam o tym przeczytać.

Za to z rzeczy, które autor świetnie opisał i gdzie udało mi się dotrzeć to plantacja trzciny cukrowej, jadłam pyszne gumbo i jambalayę, tańczyłam w świetnym barze z muzyką na żywo, na Bourbon Str i popłynęłam na bagna gdzie mogłam podziwiać dziką zwierzynę i drzewa porośnięte hiszpańskim mchem oraz pogłaskać malutkie aligatorki.

Bez tej książki moja podróż byłaby niepełna. „Luizjańskie gumbo” ma wszystko co chcielibyście wiedzieć o tym regionie Ameryki, od niewolnictwa, przez vodoo aż do kulinariów.

To drugi, najlepszy przewodnik po Luizjanie. Pierwszym był serial Treme, który obejrzałam dziesięć lat temu, do którego Agnieszka Holland wyreżyserowała kilka odcinków.

Dzięki tej książce nabrałam ogromnej ochoty do dalszego odkrywania południowych zakamarków USA. Wiem, że autor wybiera się wkrótce by kręcić program o teksańskim miasteczku Bandera. Już nie mogę się doczekać. Mam nadzieję, że powstanie też kolejna książka.