Czarownica ze wzgórza recenzja

Czarownica ze wzgórza to jedna z moich ulubionych książek. Myślę, że Stacey Halls ma bardzo wdzięczne pióro - jej powieści czyta się szybko, z uśmiechem i przede wszystkim z zapartym tchem. Tak było również przy tej lekturze i cieszę się, że zdecydowałąm się ją przeczytać.

Alice i Fleetwood połączyła przyjaźń i walka o wzajemne ocalenie. Jednej grozi śmierć w czasie porodu dziedzica, drugiej proces o używanie magii. Dwie kobiety, początkowo zupełnie sobie obce, teraz mogą pokazać na co stać "baby". Tło stanowią praqdziwe wydarzenia, co jest ogromnym plusem tej książki. Z bólem serca czyta się o historii procesu w Pendle, gdzie tylko jedną osobę uniewinniono z zarzutu uprawiania magii. Kiedy jest się tego świadomym, że tak naprawdę za "czarownice" uważano kobiety myślące inaczej, niż chcieli tego mężczyźni, książka nabiera zupełnie nowego wymiaru.

Doceniam w tej historii klimat i piękne oddanie tego, jak postrzegano kobiety w połowie ubiegłego tysiąclecia - miały bowiem tylko jedno zadanie - rodzić dzieci - a właściwie rodzić synów. I potulnie słuchać męża, przyjąć do wiadomości, że on, jej pan i władca, może robić co chce i kiedy chce - włącznie z grzmoceniem innych kobiet.
Mam wrażenie, że autorka w trochę zawoalowany sposób próbowała pokazać, że nawet w tak potwornej rzeczywistości, kobiety miały już przebłyski emancypacji. I chyba dlatego cały czas dopingowałam bohaterkom, nawet jeśli miotały się między planami, a tym jak im szło w rzeczywistości. Mimo to lekturę czyta się szybko i przyjemnie, a fabułą istotnie wciąga i nie pozwala się oderwać.

Polecam historię każdemu, kto lubi zarówno i nieco fantastyki, i nieco historii, ale właściwie, każdej kobiecie - dzięki tej lekturze każda z nas może spojrzeć na siebie inaczej - może nawet z nieco większą pewnością siebie i swojej kobiecości? Bo przecież każda z nas tego czasem potrzebuje - upewnić się, że mamy w sobie siłę, że możemy więcej. Sądzę, że nie da się nie nudzić przy tej historii.

Jedynym kłopotem, który był dla mnie uciążliwy to samo wydanie - pojawiały się kłopotliwe tłumaczenia, które raczej zwalam na garb wydawcy.