Usta mordercy recenzja

Policja prowadzi śledztwo w sprawie brutalnych zabójstw kobiet. Sprawa jest dość skomplikowana, a komplikuje się jeszcze bardziej, gdy okazuje się, że jeden ze świadków zniknął. Tom Wilmowski, brat zaginionego oraz były komandos, rozpoczyna na własną rękę poszukiwanie brata. Nikt nie przypuszcza, że za tymi sprawami kryje się coś o wiele większego. Co wspólnego ma zniknięcie Franka z wielkimi pieniędzmi? Czy policja odnajdzie mordercę, a Tom brata?

Tytuł książki bardzo mnie zaintrygował. Miałam nadzieję, że będzie to świetna historia kryminalna z wątkiem sensacyjnym. Jednak jak teraz się nad tym zastanawiam, to chyba więcej było tu sensacji niż kryminału. Niestety czegoś mi w tym wszystkim zabrakło. Być może równowagi między poszczególnymi wątkami. Zacznijmy jednak od plusów. Mimo, że książka ma prawie 450 stron czytało się ją dość szybko. Pomysł na fabułę całkiem fajny. Wątki łączyły się ze sobą w ciekawy sposób i wywoływały emocje. Choć tak, jak wspomniałam wcześniej przeważała sensacja, a ja tak czekałam na rozwiązanie zagadki brutalnych morderstw kobiet. Ze wszystkich postaci na wyróżnienie zasługuje bezwzględny Tom Wilmowski, pani prokurator Celeban oraz Maciej Krupiński. Ta trójka została najlepiej wykreowana i od razu ich polubiłam. "Usta mordercy" mają również swoje minusy. Chwilami nudziły mnie zbyt długie opisy. Wydaje mi się, że były niepotrzebne. Drugim minusem jest zbyt duża ilość postaci. Były momenty kiedy musiałam przerwać czytanie i zastanowić się kto jest kim i do której ekipy należy. To również spowodowało, że postaci były nijakie. Tylko wspomniana wcześniej trójka zapadła mi w pamięci. Trzecim (i chyba największym) minusem są morderstwa kobiet. Bardzo żałuję, że ten wątek nie został bardziej rozbudowany. Został on zepchnięty na drugi plan, choć tytuł książki sugerował mi zupełnie coś innego. Zakończenie nie było dla mnie żadnym zaskoczeniem. A szkoda. Fanom sensacji i kryminału zapewne ta historia przypadnie do gustu. We mnie wywołała niestety mieszane uczucia.