Usta mordercy recenzja

Zapraszam Was recenzję powieści " Usta mordercy ” autorów Artur Kawka i Monika Wysocka. Książkę tę miałam przyjemność przeczytać dzięki portalowi na kanapie.pl.

W na pozór spokojnym miasteczku dochodzi do zaginięcia młodej dziewczyny. Sprawą tą zajmują się policjanci ze wsi o wdzięcznej nazwie Mordy. Do czasu, aż dociera do nich przeniesiony ze stolicy podkomisarz Krupiński. Mimo początkowej niechęci współpracownicy coraz lepiej się dogadują. Niestety sprawa komplikuje się, gdy w lesie zostaje znalezione ciało dziewczyny, a jej śmierć powiązana z innymi zaginionymi w całej Polsce. Okrucieństwo, z jakim zostają zamordowane kobiety wydaje się znakiem rozpoznawczym zabójcy. A może jest ich więcej, niż wydaje się na pierwszy rzut oka?

" Krupiński przyglądał się zdjęciom. Widział już wiele, ale nie
spodziewał się czegoś takiego i to tutaj, w niewielkiej mazowieckiej
miejscowości. Ślady przypalania, precyzyjne cięcia przypominające kształtem usta, zasinienia od bicia i więzów na całym ciele. Cierpiała i to długo, a oprawcy musiał sprawiać przyjemność jej ból. "

W tym samym czasie do Polski wraca Tom Wilimski — były amerykański komandos. Zaniepokojony dziwną wiadomością od swojego brata postanawia go odnaleźć. Frank Wilimski przebywał w Polsce,gdzie czekał na pogrzeb zamordowanej ukochanej. Po dotarciu do kraju były żołnierz dowiaduje się, że ostatnio widziany był on na spotkaniu z tajemniczym detektywem. Po tym zaginął bez śladu. Tom wraz ze swoimi znajomymi z różnych służb zaczyna poszukiwania brata. Jednak czy uda mu się odnaleźć go całego i zdrowego?
I czy policja w porę odgadnie kto w tej grze "pociąga za sznurki"? * * *

Po książkę tę sięgnęłam ze względu na okładkę, która, muszę przyznać-spodobała mi się od razu, gdy na nią spojrzałam. Wyczuwa się w niej coś mrocznego i tajemniczego. I taka ta książka była. Przyznam szczerze, że nieźle mi się ją czytało. Mimo iż w środku książki straciłam wątek. Lekko znudziła mnie historia wojenna, która tam była opowiedziana. Może to dlatego, że nie czytam książek o takiej tematyce. Wolę akcję, tajemnice i zagadki. A tego było całkiem sporo. Bardzo spodobała mi się postać komisarza Krupińskiego, ponieważ miał on w sobie sporo charyzmy i poczucia humoru. Na wspomnienie zasługuje też Tom Wilimski za swoją zaciętość i upór w walce z systemem, w którym niegdyś pracował. Co do reszty bohaterów - niestety nie wyróżniali się oni niczym szczególnym, choć przyznam, że razem tworzyli zgraną ekipę, co jest zapewne zasługą obu autorów.

Według mnie książka jest napisana w typie sensacji, a nie kryminału, dlatego spodziewałam się czegoś trochę innego, ale i tak była niezła. Myślę, że nie jednemu czytelnikowi przypadnie ona do gustu.