Królestwo recenzja

Rodzina- to słowo przywodzi na myśl ciepło, dom, ludzi których kochamy i którzy obdarzają nas miłością. Dla których jesteśmy gotowi na wiele.

Tak w książce ,,Królestwo’’ mamy na pozór kochającą się rodzinę, bezgraniczną miłość i poświęcenie braterskie. Roy i Carl dwaj bracia różni jak ciemny i jasny. Carla kochali wszyscy, bo Carl posiadał umiejętność zjednywania ludzi, miał wielu przyjaciół, otwarty i spontaniczny, lubił się zabawić. Roy starszy brat, cichy, spokojny, wyważony nigdy nie miał przyjaciół, on po prostu nie lubił otaczać się ludźmi. Ale wobec młodszego brata bardzo, ale to bardzo opiekuńczy, dla Carla, Roy był gotowy poświęcić wszystko. Bo ,, rodzina jest najważniejsza’’

Dla Roya opieka i niesienie pomocy dla młodszego brata stało się obsesją. Czy miłość braterska ma jakieś granice, których nie jesteśmy w stanie przekroczyć?

Narracja pierwszoosobowa, historia opowiadana przez Roya naprzemiennie, czasy obecne oraz szczegóły z jego dzieciństwa i dorastania, które niestety nie należały do bajkowych...

Po latach gdy Roy wiedze spokojne życie, do domu wraz z nowo poślubioną żoną wraca Carl. Wtedy uśpione tajemnice z przeszłości powracają i pojawia się ryzyko, że wyjdą na jaw.

Jednak Nesbo nie pokazuje czytelnikowi wszystkiego od razu i tu tkwi sedno jego intrygi. Powoli, ale konsekwentnie buduje swoją opowieść. Początkowo akcja toczy się spokojnie momentami wręcz leniwie, ale to daje nam szansę na dogłębniejsze poznanie głównego bohatera z tej gorszej strony, ale przede wszystkim z tej lepszej, ciekawszej, bardziej przedsiębiorczej. Milczący, spokojny nie wykształcony chłopak z problemem dysleksji , daje się poznać jako dobry słuchacz, świetny obserwator. Wiedziony niesamowitym instynktem przetrwania umiał wyjść cało z każdej zawiłości. Zmysł obserwacji i ogromna intuicją pozwalała mu na rozpracowanie psychiki ludzkiej, tak w pracy jak i w życiu prywatnym. Próżno też szukać irracjonalnych motywacji i zachowań postaci. Nie jest on papierowy i krystaliczny, pomimo wszystko da się go lubić. Bo Roy to pasjonat i znawca ptaków górskich, osobom które znał na podstawie ich cech charakteru, przypisywał podobieństwo do różnych gatunków i robił to trafnie.

Jo Nesbo w ,, Królestwie’’ pokazuje nam trudne i bolesne życie mieszkańców małej miejscowości górskiej Os, położonej w Norwegi. Niespełnione marzenia, ogromna potrzeba zdobycia uznania i miłości. Dążenie do niesienia pomocy dla osób skrzywdzonych. Kłamstwa i zdrada , ale przede wszystkim oddanie i lojalność wobec tych których kochamy, wobec których czujemy się winni – choć nie powinniśmy.

,, Królestwo’’ jest to kolejna powieść Nesbo, która nie jest podobna do tych, które serwował dotychczas swoim czytelnikom. Tu autor odchodzi od rutyny, od standardów do których przyzwyczaił nas. To co dostajemy, w tej powieści to miłość, namiętność, morderstwo, kłamstwa, intryga oraz skomplikowane relacje rodzinne. I właśnie to powoduje, że czytając czujemy tą tajemniczość która powoduje zaciekawienie, wzruszenie i niedowierzanie i tak do samego, dość pokręconego, ale otwartego zakończenia. To co mi przeszkadzało to zbyt mały druk, dla okularnika to problem i deczko przydługa. Nie czuję się zawiedziona, czytało się świetnie.

Za możliwość przeczytania ciekawej lektury dziękuje Wydawnictwu Dolnośląskiemu i portalowi Lubimyczytać.

,, Zaletą utraty wszystkiego jest to, że nie zostaje ci już nic do stracenia’’.

,, Człowiek żyje z kimś i wydaje mu się, że wie wszystko o tych osobach, ale co wie naprawdę?’’