Urząd do Spraw Dziwnych recenzja

Po twórczość polskich osób autorskich sięgam bardzo chętnie. Kiedyś miałam mały kryzys, ale aktualnie znajduję w nich wiele dobrego. "Urząd do Spraw Dziwnych" jest debiutem autorskim Mateusza Cieślika i już na starcie napiszę, że to nazwisko z pewnością jeszcze usłyszycie. Autor ma niezwykły dar kreacji i tworzenia świata, który opisuję. Czy piszę to po jego pierwszej książce? Tak.

Aby nakreślić Wam fabułę Urzędu, muszę się cofnąć do chwil, gdy po raz pierwszy zobaczyłam tą okładkę. Kojarzycie obraz psów grających w pokera? To ten sam klimat. Historia opowiada o nastoletniej Sarze Kos, której matka zaginęła, a ojciec... cóż, powiedzieć, że jest surowy to jak nie powiedzieć nic (❗️TW: przemoc). Pewnego dnia, w domu sąsiadów, zaczynają dziać się niepokojące rzeczy: Sara widzi wyjątkowo ubrane osobistości, a niektóre mają nawet zagadkowe laski. Gdy pewien jegomość nakrywa ją na podglądaniu, życie Sary nabiera nowego znaczenia.

"Urząd do Spraw Dziwnych" jest autentycznie dziwną książką. Początek zapowiadał się ciekawie, ale gdy autor zaczął nakreślać obraz tego urzędowego świata, ja gdzieś przepadłam. Niestety nie mogłam się zaangażować w ten tytuł; przyznaję, że momentami czytałam go na siłę (nie róbcie tak). Z jednej strony chciałam, by akcja nabrała tempa i pojawiły się intrygujące wydarzenia, a z drugiej, po prostu czekałam na zakończenie. Żeby nie było - to nie jest zła książka! Ona jest dobra. Może po prostu wybrałam nieodpowiedni czas na jej lekturę (dawno nie czytałam o nadprzyrodzonych i "dziwnych" rzeczach, ok?). Kreacja bohaterska została przedstawiona w równie ciekawy sposób. Sara jest postacią, dzięki której czytelnik może poznać zasady i reguły panujące w Urzędzie. Wiecie jak działają te instytucje - dodajcie do tego odrobinę magii i zwierzęta o ludzkich posturach. To jest pomysł na biznes! Niestety dla mnie było tego za mało; liczyłam na szersze poznanie całego świata. Co do innych osobistości: niektórzy byli wręcz przezabawni. Nie raz wywoływali uśmiech na mojej twarzy, dzięki czemu lektura tej książki minęła mi lepiej. Czy oprócz Sary Kos znajdzie się tu innego człowieka? Owszem! Aron Wysocki jest sprawcą tego całego zamieszania. Intrygujący, zagadkowy chłopak, którego życie również nie należało do łatwych. Czy praca dla Urzędu jest w ogóle łatwa? Ani trochę! Ale jest on bardzo oddany wobec innych i autor wielokrotnie podkreślał jego postawę, godną samego bohatera. Szukacie w nim romantycznego obiektu westchnień głównej bohaterki? Oj, to nie tutaj. Bo w "Urzędzie do Spraw Dziwnych" liczy się przyjaźń i to, ile jesteś w stanie zrobić, by dowieść prawdy, i odnaleźć również siebie.

Momentami jest to brutalna lektura.
Czasami jest ciężko.
Ale co by nie było, do takiego Urzędu z chęcią bym się wybrała.

P.S. Ja tu widzę ogromny potencjał do zrobienia z tego ekranizacji! Zgadzacie się?👀