Gwiazdkozaur i Zimowa Czarownica recenzja

„Gwiazdozaur i Zimowa Czarownica” to drugi tom książek dla dzieci Toma Flrtchera o przygodach Willa i jego magicznego przyjaciela dinozaura z Bieguna Północnego. Z twórczością autora i tą serią spotkałam się po raz pierwszy, nie ukrywam że sięgnęłam po tą pozycję jedynie ze względu na młodszych miłośników tych pradawnych stworzeń w rodzinie (czyt. dinozaurów).

Ku mojemu zdziwieniu nie jest to kolejna przekoloryzowana bożonarodzeniową magią i aurą wszystkich przedmiotów z tym związanych historia. Jest to historia niepełnosprawnego, poruszającego się na wózku chłopca Willa, jego taty Boba, siostry przyrodniej Brendy( oj ta to nabroi w książce) oraz Pameli- mamy dziewczynki. Cała przygoda zaczyna się w pierwszy dzień ferii świątecznych, kiedy to Bob budzi dzieci pysznie pachnącymi racuchami. Warto tu podkreślić, że ów wcześniej wymieniony bohater to istny „fanatyk” tych świąt, ale w dobrym tego słowa znaczeniu. Zaplanował mnóstwo atrakcji oraz realizacji bożonarodzeniowych tradycji. Niestety jego plany musiały ulec zmianie, za sprawą niespodziewanego gościa- jakże inaczej Świętego Mikołaja, który to zaprosił ich na niezapomnianą wyprawę na Biegun Północny. Jest to miejsce pełne magii, ale nie przesłodzone. Jednak ich wyprawa nie jest przypadkowa, mają poznać, niby przez przypadek, Zimową Czarownicę. Ale dlaczego? Po co? Kim ona jest? To już musicie sami znaleźć odpowiedź w książce.

Jednak nie sama historia mnie urzekła, urzekła mnie podstawa chłopca, który miał szansę wypowiedzieć dowolne życzenie. Mógł przecież powiedzieć, że chce normalnie chodzić, chce nowe zabawki, ale tego nie zrobił. Dla niego o wiele ważniejsze było uratowanie magii świąt, przyrodniej siostry niż swoje problemy, niedogodności. W książce pokazany jest jako osoba, która nie ma problemu z poruszaniem się na wózku, nie czuje się gorszy od innych. Myślę, że taki obraz osoby niepełnosprawnej powinny poznawać dzieci, aby dowiedziały się, że takie osoby są tacy sami jak oni. Też lubią się bawić, mają przygody, kochają święta, wierzą w Świętego Mikołaja.

Drugą rzeczą na którą chciałabym zwrócić uwagę to morał. Książka pokazuje, że nie najważniejsze są prezenty w święta. Najważniejsza jest wiara i ludzie. Rodziny, przyjaciele, znajomi, sąsiedzi. To właśnie ludzie tworzą tę niesamowitą magię, a nie jakieś podarunki na które tak wiele osób czeka.

Książka napisana w zabawny sposób, prostym i łatwym językiem. Niektóre dialogi, nazwy czy sformułowania rozbawią dorosłych jak i z pewnością młodszych czytelników. A ilustracje pojawiające się w książce zdecydowanie jeszcze bardziej przyciągną uwagę. Okładka jest ładna, ale ta co kryje się pod papierową kolorową osłoną zdecydowanie skradła moje serce.

Książkę polecam dla wszystkich, dla małych i dużych. Każdy może znaleźć coś dla siebie. Książkę otrzymałem/otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl"