Kropla błękitu recenzja

Denise Hunter po raz drugi zabiera czytelników do Bluebell - malowniczego miasteczka w Karolinie Północnej, gdzie troje rodzeństwa: Levi, Molly i Grace, prowadzi pensjonat. Najwyraźniej mają szczęście do poszukujących prywatności celebrytów, bo po znanym pisarzu ich gościem zostaje Mia Emerson - hollywoodzka gwiazda, która właśnie została zamieszana w skandal i potrzebuje cichego miejsca, żeby przeczekać największą medialną burzę. Levi, który wcześniej strofował Molly za zbytnie spoufalanie się z gośćmi, zaczyna spędzać z Mią coraz więcej czasu, angażując się w poszukiwania ukrytego gdzieś w pensjonacie naszyjnika. Rzadki klejnot rozwiązałby problemy finansowe, z którymi boryka się pensjonat, ale Leviemu i Mii przyjdzie odnaleźć coś o wiele cenniejszego.

Jeśli szukacie lekkiej, ciepłej, a przy tym wartościowej lektury, to nie musicie już dłużej szukać - powieści Denise Hunter spełniają wszystkie te kryteria. Każdą kolejną pochłaniam z ogromną przyjemnością i ani trochę nie przeszkadza mi ich przewidywalność - czasem po prostu trzeba sięgnąć po książkę, o której od początku wiadomo, że skończy się happy endem.

W serii Pensjonat Bluebell Hunter trzyma się swojego sztandarowego schematu, czyli każdą część poświęca jednemu z rodzeństwa. Tym razem skupia się Levim, najstarszym z całej trójki. W pierwszej części nie dowiadujemy się o nim zbyt wiele, poznajemy go jako surowego, trochę zrzędliwego starszego brata, ale “Kropla błękitu” ujawnia, ile musiał poświęcić, żeby wspólnie z siostrami otworzyć pensjonat, jak duży ciężar spoczywa na jego barkach i dlaczego jest tak nadopiekuńczy w stosunku do Molly i Grace. Przyznam, że chwilami mocno mnie irytował, nie podobały mi się podejmowane przez niego decyzje, aczkolwiek motywy jego postępowania częściowo go usprawiedliwiały.

Do romansu trzeba dwojga, więc autorka stworzyła postać Mii - młodej aktorki, której kariera dopiero niedawno nabrała rozpędu, a już stoi pod znakiem zapytania przez sensacyjną, choć nieprawdziwą informację, która obiegła świat. Bardzo polubiłam tę bohaterkę - ciepłą, życzliwą, niezepsutą przez sławę i pieniądze, choć noszącą w sercu niezabliźnione rany z przeszłości. Przy okazji jej wątku autorka zwraca też uwagę ile zgnilizny kryje w sobie opakowany w złoty papierek świat hollywoodzkich gwiazd, jak bardzo jednostronny, a przy tym stronniczy, jest przekaz medialny i jak łatwo za jego pośrednictwem można manipulować opinią publiczną i w mgnieniu oka zniszczyć komuś życie.

Denise Hunter jak zwykle umiejętnie przeplata uroczy wątek romantyczny z głębszymi problemami, trapiącymi bohaterów, a także pokazuje obraz żywej, obecnej w codziennym życiu wiary w Boga i relacji z Nim. Do tego dochodzi nutka tajemnicy, związanej z poszukiwaniem zaginionego naszyjnika, a także malownicze opisy uroczego, skrytego wśród gór miasteczka. Z tej mieszanki powstała cudowna, wciągająca, pełna uroku powieść, którą z czystym sumieniem i z całego serca wam polecam.