Lilah recenzja

Nieprzemyślane dogłębnie decyzje, a czasem nagła chęć zmiany czegoś w naszym życiu może wywrócić do góry nogami dotychczasowy układ naszej codzienności. Zdecydowanie lepiej, gdy w przyszłości przyniesie to pozytywne efekty, dzięki którym z radością oddzielimy nasze złe, bądź nudne życie grubą kreską i zaczniemy cieszyć się i czerpać same korzyści. Niestety w naszej rzeczywistości stawianie na jedną kartę często bywa zbyt ryzykowne i szaleńczo niepoważne.

Zarys fabuły

Max jest doktorem nauk historycznych, który nigdy nie bierze urlopu od pracy wykładowcy i nawet latem zachęca studentów do nauki. Pewnego lata zrobił wyjątek i za namową tajemniczego mężczyzny oraz po dużej zapłacie zgodził się wziąć urlop i wyruszyć z nim łodzią, by tam katalogować różne materiały historyczne sprzed wojny. Pracodawca zarzekał się, że to są jego pamiątki rodzinne. Podczas sztormu Max przypadkiem staje się świadkiem rozmowy pracodawcy i okazuje się, że papiery zostały skradzione po to, by się dowiedzieć gdzie jest ukryty drogocenny naszyjnik ze szmaragdami. Max został nakryty na podsłuchiwaniu i w trosce o własne życie wskakuje do wody. Życie ratuje mu Lilah Calhoun, będąca jedną z sióstr, których bezpośrednio dotyczy historia tego skarbu. Max wraz z Lilah zaczynają prowadzić akcję poszukiwawczą szmaragdów. Co ciekawego odkryje Max? Jaka relacja nawiąże się pomiędzy dwójką bohaterów? Jakie niebezpieczeństwo czai się na mieszkańców willi Towers? O tym w książce „Lilah” autorstwa Nory Roberts.

Podjęcie wyzwania

Autorka świetnie ukazała model człowieka, który w pewnym momencie życia podjął ryzyko i wyruszył w nieznane, by zacząć robić to, co się lubi. Nie będę zdradzał do czego to doprowadzi, ale śmiało zaznaczę, że zupełnie zmieni swoje podejście, co do pracy oraz planów na przyszłość. Wyzwanie to podjęte na prośbę mieszkańców Towers jest nie lada wyczynem zwłaszcza umysłowym, ale i niesie pewne ryzyko ze strony złoczyńców. Przy okazji wspomnę, iż autorka wybrała dobry sposób na poznawanie przeżyć Bianca za pomocą przeplatania, co jakiś czas tekstu jej wspomnieniami. Jest to dużo lepszy sposób, niż odnalezienie dziennika na koniec i wtedy przytoczenia historii, która mogłaby się okazać mniej ciekawa, niż w trakcie prowadzonych poszukiwań. Niestety książka nie jest ostatnią z serii i tym samym kończy się tuż po przyjeździe w odwiedziny babci ciotecznej Lilah, która jest naocznym świadkiem dawnych wydarzeń związanych z naszyjnikiem. Myślę, że sytuacja jest na tyle prawdopodobna w realnym życiu, że nie wzbudzi w nikim zastrzeżeń, a że dotyczy poszukiwania skarbu to zyska sobie rzeszę czytelników.

Krajobraz

Czytelnik sięgający po tę książkę w czasie dość częstej kiepskiej pogody, będzie miał możliwość choć na chwilę poprawić sobie humor czytając opisy piękna przyrody otaczającej Towers i jej okolice. Tutaj należą się ukłony w kierunku autorki, gdyż opis poszczególnych roślin, czasem zwierząt lub wybrzeża, widać od razu, że jest przemyślany i zaprezentowany z jakąś konkretną wiedzą na ten temat. Przeważnie rzadko spotykamy takie szczegóły, a jak już to są przedstawione tylko pospolite okazy i to też pojedynczo. Myślę, że ten dodatek nadaje cieplejszych barw tej książce.

Podsumowanie

Pozycję czyta się niezwykle lekko i płynnie, a zawdzięczamy to doskonałemu stylowi autorki, która daje nam tylko niezbędny obraz udekorowany pięknem przyrody. Książka zawiera szereg różnych uczuć i emocji zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Postać Maxa, jako naukowca jest idealnie odwzorowana, zwłaszcza jeśli chodzi o wyrażanie przez niego uczuć, a raczej braku odwagi, by tego dokonać bez wcześniejszych starań ze strony kobiety. Na okładce znajduje się piękna rudowłosa dziewczyna przedstawiająca Lilah, co z całą pewnością przykuwa wzrok czytelników. Uważam, że warto sięgnąć najpierw po poprzednie tomy, by poznać sprawę dogłębnie, oczywiście da się przeczytać tę książkę oddzielnie, ale wtedy mało wiemy o wcześniejszym napadzie rabusiów, a żeby poznać finał historii nie możemy poprzestać tylko na tym tomie. Gorąco polecam pozycję wszystkim fanom gatunku, którzy lubią rozwiązywać tajemnicze zagadki.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Stowarzyszeniu Sztukater.