Srebrna Zatoka recenzja

Kiedy dowiedziałam się o wznowieniu druku nad wcześniej wydaną powieścią Jojo Moyes byłam zaciekawiona. Liczne dobre opinie wśród moich znajomych i innych recenzentów, tylko wzmocniły te uczucie. Fabuła, choć nie zachęcająca, w ogóle mnie nie odstraszyła. Niejeden raz się przekonałam, że nie można kierować się opisem powieści tej autorki.

Jak łatwo się domyślić losy dwójki bohaterów są ze sobą splecione. Odmienne charaktery i poglądy w kluczowych sprawach, zapewnią nam – czytelnikom – niemałych wrażeń. Powoli będziemy stawali się świadkami rodzącej zażyłości między bohaterami.

Wgłębiając się w lekturę powieści uderzyło mnie, ile pracy pisarka włożyła nad powieścią. Nigdy bym nie przypuszczała, że ta powieść mi się tak spodoba; jak mocno przeżyję sytuację zagrożonych wielorybów, delfinów, czy innych „żyjątek”. Kątem oka ocierałam łzę na myśl o ich cierpieniach.

Sama historia jest świetnie napisana, zaś wątki bohaterów zostały ciekawie poprowadzone. Nie mogłam się oderwać, gdy Moyes stopniowo odsłaniała przed nami tajemnice Lizy, jej tragedię i zaskakujący finał, który nawet nie przebiegł mi przez głowę. Polecam!