Rysa recenzja

Nigdy wcześniej nie czytałam żadnej książki autorstwa Igora Brejdyganta, co na aktualną chwilę zdaje mi się okropnym błędem. Nie sięgałam po "Rysę" z obawami, wiedziałam od samego początku, że się wciągnę. Skąd więc tyle negatywnych opinii o Monice Brzozowskiej i "Rysie"?

Sam opis zaciekawił mnie od samego początku - ginie bezdomny alkoholik, prowadząca śledztwo ma zaniki pamięci, z czasem okazuje się, że wszystko ma związek z jej przeszłością. Czy to wszystko nie brzmi jak kryminał idealny, po który powinien sięgnąć każdy fan gatunku?

Książka zafascynowała mnie samą swoją tematyką. Sprawy policyjne, ABW, siatki przestępcze - to zdecydowanie moje klimaty oraz środowisko, do którego w pewien sposób aspiruję. Sama Monika jest dość interesującą bohaterką - dawna narkomanka, potem policjantka, z czasem nawet podejrzana. Jej sytuacja zdecydowanie pokazuje, jak bardzo los może stać się przewrotny.

Tak naprawdę jedyna kwestia, do której mogę w jakikolwiek sposób się przyczepić to brak rozdziałów. Historia jest ciągła, nie ma żadnych podziałów, które pozwoliłyby przerwać czytanie - w tym wypadku samodzielnie podejmujesz decyzję, w której chwili przestajesz czytać.

Jeśli chodzi o moją opinię dotyczącą tej powieści, to sam autor zdecydowanie spełnił moje oczekiwania. Bardzo lubię w tego typu książkach nawiązania do przeszłości bohaterów, które pozwalają zagłębić się w ich historię oraz bardziej zrozumieć sytuację, w której aktualnie się znajdują. Uważam również, że dość atrakcyjną kwestią jest również ukazania jak wygląda praca policji od środka całego systemu - jakie mają kompetencje, co się dzieje kiedy zostają one naruszone.

Po przeczytaniu książki spotkał mnie ogromny zawód. Słowa "koniec pierwszego tomu" sprawiły, że zrobiło mi się wprost przykro, że od razu nie poznam końca historii Moniki Brzozowskiej. Nie jest to raczej thriller psychologiczny - jest to raczej dobra historia, wielowątkowa, która sprawia, że można przy niej się trochę nagłowić. Czasem jednak trzeba również wykazać się cierpliwością.

Zdecydowanie kupię drugą część, ale również może zdecyduję się na serial, ponieważ mam przeczucie, że jest to książka, która zdecydowanie mogłaby mieć dobrą ekranizację.Naprawdę do teraz zastanawiam się nad skrajnością opinii dotyczących "Rysy". Nie wiem, od czego zależy taka rozpiętość, ale moim zdaniem warto po nią sięgnąć. Zdecydowanie czytałam gorsze powieści, a "Rysa" z pewnością nie zasługuje na niższą ocenę niż ta, którą jej wystawiłam.