Zimny chirurg recenzja

Max Czornyj był kolejną postacią na mojej liście autorów polskiej sceny kryminale, której twórczość chciałam poznać. Zaczęłam od dwóch pozycji z cyklu na faktach, a pierwszą z nich była właśnie książka pod tytułem „Zimny Chirurg”.

Książka opowiada historię Edmunda Kolanowskiego, który wiedzie spokojne życie w Poznaniu. Ma żonę i dzieci, chodzi do pracy. Żyje jak miliony przeciętnych ludzi. Ma jednak swoje mroczne sekrety, które co jakiś czas dają o sobie znać. Na pierwszy rzut oka, myślałam, że książka będzie poprowadzona jako opis jego zbrodni, może ze wstawkami jakiś rozmów z ludźmi z jego otoczenia. Tak można wnioskować, biorąc pod uwagę charakter książek opartych na faktach. Jednak to co zrobił autor jest po prostu genialne. Prowadzi on narracje pierwszoosobową, czyli nasz Edmund przedstawia historię swojego życia, nie dość że czyta się do znakomicie, to jeszcze tworzy mroczny i przerażający obraz. Najbardziej działają na wyobraźnie bezpośrednie zwroty do czytelnika, odnosi się wtedy wrażenie, że ktoś specjalnie dla nas przygotował tę ucztę poznawania jego makabrycznej historii. Moim zdaniem autor doskonale wniknął w głąb umysłu tego zwyrodnialca, świetnie wykreował świat w którym żyje, dużym plusem jest to że nie używa półśrodków, żeby oszczędzić czytelnika. Opisy są przerażające, bez owijania w bawełnę. Czytając tę książkę ma się masę myśli, a ciarki po plecach przebiegają niejednokrotnie. Jest to niewątpliwie zasługa autora, który świetnie dobiera słowa i sformułowania.

Po przeczytaniu książki odnosi się wrażenie, że tacy ludzi po prostu nie istnieją. Nie ma możliwości, by ktoś mógł dokonać takich zbrodni i przez wiele lat żyć spokojnie. A jednak... jest to co najmniej przerażające. Książka pokazuje przede wszystkim jak wielki wpływa na człowiek ma jego okres dzieciństwa i dorastania, jak ogromną rolę odgrywają rodzice. Wiemy, że nie jest to obcy motyw w literaturze, szczególnie w literaturze kryminalnej, kiedy na końcu każdej zbrodni pada pytanie: „Dlaczego to zrobiłeś/aś?”. Po drugie autor pokazuje, że tak naprawdę kompletnie nie znamy osób które żyją obok nas: naszych bliskich, sąsiadów, pana listonosza, osoby sprzedającej nam codziennie chleb. Pod przykrywką normalności i uprzejmości mogą kryć się naprawdę źli ludzie. Pokazuje to jak, mało wiemy o ludzkim umyśle, ale przede wszystkim jak ważna jest kwestia ograniczonego zaufania. Nigdy nie możemy być w 100 % pewni, że ktoś nie będzie chciał zrobić krzywdy nam lub naszym bliskim.

Jeśli ktoś nie ma obaw, że przez najbliższy tydzień nie będzie chciał wychodzić sam z domu po zmroku i nie jest wrażliwy na opisy makabrycznych poczynań naszego Edka, to obowiązkowo powinien sięgnąć po ową książkę. Emocje gwarantowane, a cenne przemyślenia zostaną z człowiekiem na długo.