Tożsamość zbrodni recenzja

Damian Jackowiak zdecydowanie wie jak przyciągnąć uwagę czytelnika. I to już od samego początku! Bo kto nie chciałby przeczytać książki, która zawiera tak intrygujący prolog, który nie robi nic innego jak jest obietnicą dalszych tajemnic. 

Książki Damiana są... nieprzewidywalne. Ani razu nie zdarzyło mi się przewidzieć zakończenia, dopóki go nie poznałam. I choćby tylko i wyłącznie z tego powodu mogłabym czytać jego książki. Miło jest przeczytać kryminał, który jest nieprzewidywalny i tajemniczy do samego końca.  Miło jest przeczytać kryminał nie rozwiązując zagadki na 20 str książki. " Tożsamość zbrodni" nie była wyjątkiem. Zakończenie było tak nieprzewidywalne, że przenigdy bym się go nie domyśliła.

Fascynujące są również postacie wykreowane przez Damiana. Nie są jednowymiarowe. Nie ma tam wyraźnego podziału na tych złych i na tych dobrych. Fakt głównym bohaterem historii jest policjant. Stróż prawa i porządku. Ale nie jest dobry i nie jest też zły. Jest... jest po prostu człowiekiem. I tak jak każdy inny człowiek nie jest doskonały. Nikt nie jest, ponieważ każdy ma swoje wady i słabości. Dlatego tak bardzo podobają mi się postacie w tej książce. Nie są przerysowane ale są autentyczne i takie ludzkie i prawdziwe. 

I oczywiście ogromny plus za pomysł. Niezwykle oryginalny i niestandardowy. Z początku historia może się wydawać klasyczna. Seryjny morderca? Nic nowego. Cóż... pozory mogą mylić. 

Tajemnicza, ekscytująca i do końca nieprzewidywalna. "Tożsamość zbrodni" jest książką, którą każdy miłośnik kryminalnych historii powinien przeczytać. Ale polecam ją również osobom, które w kryminałach nie gustują, ponieważ być może po przeczytaniu tej książki mogą  zmienić zdanie.