Tożsamość zbrodni recenzja

"Tożsamość zbrodni" to książka, którą pochłonęłam w niecałe dwa dni. Nawet pożarłam. Od samego początku bardzo mnie wciągnęła. Akcja zaczynała się rozkręcać już od pierwszych stron. 
Detektyw Robert Juszcz i nowo przydzielony mu partner Bartosz Parela, zajmują się sprawą morderstw młodych dziewczyn w małej miejscowości zwanej Klicją. Tropią oni seryjnego morderce, który jest nieuchwytny i nieprzewidywalny. Ciała ofiar są zmasakrowane i układane na wyrytym na ziemi pentagramie. Czy morderstwa mają podłoże religijne? Kim jest morderca i dlaczego akurat ofiarami padają młode studentki?
Michał Majer -były żołnierz i przyjaciel Bartka -wraca do rodzinnych stron po trzymiesięcznym pobycie w szpitalu psychiatrycznym . Traumatyczne przeżycia na froncie nie dają mu normalnie funkcjonować. Po tym jak udało mu się jako jedynemu przeżyć atak terrorystów na wojskowy samochód wzięto go do niewoli. Musiał zrobić wszystko, żeby się wydostać... nawet zabić. Jak mu się to udało? I co ma wspólnego z pierwszą ofiarą mordercy -Beatą? 
Czy morderca zwany Krawcem z Klicji wypełni swój plan? 

To co mnie raziło, denerwowało w tej książce to to, że napisana jest w sposób chaotyczny przez co momentami nie wiedziałam o co chodzi i musiałam czytać kartkę od początku. Policjanci co chwile popijali wódke i whisky, to z piersiówki to z butelki - nawet na służbie - tego alkoholu było zdecydowanie za dużo.. 
Nie przypadła mi też do gustu postać Bartka, jego postawa wobec żony i to, że nawet przez chwile nie miał wyrzutów sumienia przez to co robił.
Pomimo tego, żę książka ma sporo niedociągnięć szybko się ją czyta i uważam, że autor pomysł na książkę miał świetny - tylko trochę trzeba by ją było jeszcze dopracować.