Twoje szczęście recenzja

Autor: Ilona Gołębiewska

Rodzina jest dla nas najważniejsza. Bez niej jesteśmy nikim. To oni pomagają nam w trudnych chwilach. Towarzyszą nam przez całe nasze życie. Dużo możemy popsuć samymi słowami, a co dopiero czynami. Musimy żyć z konsekwencjami swoich czynów, które nieraz mają straszne skutki. Oddalają nas od naszych bliskich. Trudno jest ponownie zdobyć ich zaufanie.

Anita po latach za granicą wraca do Polski. Chce w niej już pozostać, znaleźć nową pracę, ale przede wszystkim zdobyć zaufanie siostry, którą straszliwie w przeszłości zraniła. Nie ma co liczyć na taryfę ulgową. Z pomocą najlepszej przyjaciółki Gabi powoli zaczyna się przyzwyczajać do swojego życia w Warszawie. Powoli nawet zaczynają układać się jej relacje z Leną, ale wtedy jej przeszłość ją dopada. Znowu traci wszystko i wszystkich. Czy Anita będzie miała siły by dalej walczyć?

Kolejna udana książka Ilony. Niestety chyba gorsza niż jej poprzednie części. Dlaczego? Dużo razy było powtarzane jak Lena, Anita i Ewa się poznały. Na pewno z 3 razy o tym przeczytałam. Tak samo kilka razy było powtarzane o tym jak Anita i Lena miały strasznie w domu. Troszkę było to irytujące, jakby na siłę nieraz wciśnięte, żeby ponownie przypomnieć o tym czytelnikowi.

Lena trochę niesprawiedliwie potraktowała Anitę, gdy ta wyznała jej całą prawdę. Zamiast jej pomóc zostawiła ją samą sobie. Nie tak powinno się potraktować siostrę. Może i zrobiła jej krzywdę, ale ile lat można to rozpamiętywać?

Bardzo mi się jednak podobało, że mogliśmy poczytać o bohaterach poprzednich książek, Ewie, Basi, Lenie, Pani Teresie z Zalesia… Uwielbiam wiedzieć co słychać u poprzednich postaci. Jak zwykle Zalesie zrobiło swoją robotę.

Książka pokazuje jak bardzo w naszym życiu potrzebujemy rodziny no i przyjaciół. To oni nas wysłuchają, wesprą, dadzą dobre rady, ochrzanią kiedy trzeba, ale przede wszystkim przytulą. Tutaj wątek przyjaźni jest naprawdę widoczny i bardzo dobrze rozplanowany. Gdy tylko się waliło, Anita miała swoją Gabi, która jej pomagała.

Było kilka momentów, które moim zdaniem nie były jakoś wielce potrzebne. Jednym z takich było na przykład poznanie przez Anitę Tymona. Temat tak jak się pojawił tak znikąd zniknął. Zabrakło mi jakiegoś jasnego rozwiązania. Książkę można przeczytać nie znając wcześniejszych części co jest dużym atutem.