Popchnij mnie recenzja

"Powoli zbliżasz się do celu. Lot nie trwa długo, przecież swoje ważysz, a grawitacja jest w takich sytuacjach bezlitosna. Nie można jej oszukać. Zamykasz oczy aby chlorowana woda nie wdarła ci się pod powieki. Ale co to? Do wody wpadają tylko nogi i tułów, a głowa zahacza o basenowy murek."

Majorka. Przepiękna i niezwykle popularna destynacja turystyczna, która oprócz niesamowitych widoków i niezwykle urokliwych plaż kusi także atrakcjami architektonicznymi. Przyciąga także amatorów, kompletnie dla mnie niezrozumiałego sportu, czy raczej wyzwania jakim jest balkoning. Przyznam, że coś mi w głowie świtało ale nie do końca wiedziałam co to jest.
Balkoning to nic innego jak skoki z hotelowego okna wprost do basenu. Wygrywa ten, kto wskoczy w dane miejsce albo po prostu nie zginie próbując.
Tragiczny w skutkach okazał się skok jednego z wczasowiczów z hotelu Maria Verde, w którym wątpliwą przyjemność zatrzymania się w nim miał nasz główny bohater, Janusz Kastrat.
Najlepiej oddającym charakterystykę owego Janusza słowem byłoby "specyficzny". Ekscentryczny alkoholik na odwyku, który sam mówi o sobie, że jest czepialski i upierdliwy. Przez biuro podróży zostaje ulokowany w innych hotelu, w którym to przez splot wydarzeń i nieporozumień zostaje wzięty za detektywa.

"Dlatego też potrzebował detektywa, który zbada tę sprawę. Szukał kogoś, kto będzie osobą prywatną, niezwiązaną z policją, gdyż ta uchodzi za mocno skorumpowaną i na pewno sama macza w tym palce. Kogoś anonimowego, kogo na wyspie nie znają, aby nie wzbudzał podejrzeń. Kogoś z zewnątrz. Kimś takim wydał mu się nie kto inny, jak Janusz Kastrat. Człowiek z polecenia i wybraniec tłumu. Dla Pedra było to niczym znak od Boga i przeznaczenie."

Biorąc do ręki książkę i patrząc, że została ona zaklasyfikowana do działu kryminał, thiller, sensacja spodziewałam się czegoś innego. Jak dla mnie to komedia omyłek czy wręcz satyra.
Nierzadko tok myślenia Janusza doprowadzał mnie do śmiechu. Doprawdy nie wiem jak toczyło się jego myślenie, bo na pewno nie było logiczne.
Wypadki czy może morderstwa, o tym to już musicie przekonać się sami, zostały opisane niezwykle szczegółowo i realistycznie jednak cała reszta to już komedia omyłek i żarty sytuacyjne.

Czy kluczem do rozwikłania zagadek okaże się osoba z przeszłości Janusza?

Prosty styl i język powodowały łatwość czytania chociaż chwilami gubiłam się w domysłach Janusza. Kiedy przestałam próbować za nim nadążać czytało się dużo łatwiej. Zdecydowanie nie nadaję się na detektywa.

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwo Novae Res