Twój uśmiech recenzja

Życie samotnego rodzica nie jest łatwe. Trzeba ogromnych nakładów pracy i logistyki, żeby połączyć wychowanie dziecka, karierę zawodową, czy zwykłe obowiązki domowe. W świat kobiety samotnie wychowującej nastoletnią córkę zabiera nas Ilona Gołębiewska w swojej najnowszej książce „Twój uśmiech”.

Autorka opowiedziała nam historię Leny Mazur. Kobieta nie miała łatwego życia. Samotnie wychowuje jedenastoletnią córkę. Ojciec dziewczynki znikną z ich życia parę dni po porodzie. Na pomoc rodziny Lena nie mogła liczyć. Miała tylko swoją najlepszą przyjaciółkę Ewę, bez której pewnie by sobie nie poradziła w tym trudnym okresie. Jednak kobieta dała radę, poukładała swoje życie. Miała dobrze płatną pracę, córka nie sprawiała problemów, była otoczona przyjaznymi ludźmi. Jednak pewnego dnia w jej poukładany świat wkradł się chaos. W pracy zaczęły się kłopoty, dzieciaki ze szkoły zaczęły dokuczać jej córce, a do tego przeszłość zapukała do jej drzwi, a to tylko początek problemów Leny. Jak potoczy się życie kobiety i czy znowu uda jej się wyjść na prostą? Musicie dowiedzieć się tego sami, sięgając po książkę.

Jeśli czytaliście poprzednią książkę Ilony Gołębiewskiej „Twoja tajemnica”, to powinniście kojarzyć Lenę, gdyż książka ta opowiadała historię Ewy Kuszewskiej, najlepszej przyjaciółki Leny.

Ilona Gołębiewska napisała kawał dobrej powieści obyczajowej, w której nie znajdzie się przesłodzonej historii miłosnej, czy życia usłanego różami. Autorka zaserwowała nam prawdziwą historię, w której pewnie niejedna kobieta zobaczy cząstkę własnego życia. Powieść ta pokazuje, iż miłość ma różne kolory i odcienie, a szczęście dziecka jest najważniejsze dla rodzica.

Co do bohaterów to byłam mile zaskoczona, iż autorka pokazała mam, co słychać u Ewy, którą poznałam w książce „Twoja tajemnica”.

Autorka naprawdę dobrze wykreowała wszystkie postaci zarówno pierwszo- jak i drugoplanowe.

Lenę bardzo polubiłam. Jest to zaradna i ambitna kobieta, która potrafi sobie radzić w życiu, pomimo przeciwności losu. Miewa słabości i robi błędy. Jak każdy człowiek.

Co do Basi jedenastoletniej córki głównej bohaterki, to miałam wrażenie, iż jest za bardzo „dorosła” jak na swój wiek. Czasami wydawało mi się, iż to ona jest głową domu.

Chociaż nie polubiłam tej postaci, to ciekawym bohaterem jest Borys, ojciec dziewczynki. Były momenty, kiedy nie wiedziałam, czy kłamie, czy mówi prawdę, przez co powieść była jeszcze bardziej wciągająca.

Podsumowując: Ilona Gołębiewska stworzyła niesamowitą życiową powieść obyczajową pisaną lekkim piórem, opowiadającą o trudach życia, tęsknocie, miłości, czy prawdziwej przyjaźni.

Polecam tę książkę z całego serca. Szczególnie tym, co czytali „Twoja tajemnica”, ponieważ dzięki nowej powieści autorki mogliśmy też zajrzeć do Ewy, Marka, czy mieszkańców Zalesia.