Twierdza recenzja

Przeczytanie tej książki zajmuje dużo czasu i można by na jej temat napisać rozprawę filozoficzną - ja napiszę jedynie o moich odczuciach. Nie da się tej książki czytać zawsze i wszędzie; to książka, z którą się obcuje i najlepiej odizolować się od świata zewnętrznego, zanurzyć w głębokim, wygodnym fotelu w ciepłym blasku lampy. W jesienny deszczowy wieczór.

„Twierdza” jest dla mnie książką totalną, medytacyjną, wizyjną wręcz. Napisaną w odpowiednim stylu: podniosłym i natchnionym. Jest kopalnią refleksji, każdy znajdzie tutaj jakąś mądrość dla siebie. Jest przy tym głęboko humanistyczna. Myślałam o przytoczeniu kilku pięknych opisów (np. tancerki), które urzekły mnie bardziej od sentencji, są one jednak zbyt długie.

Myślę, że gdybym przeczytała tę książkę będąc nastolatką, byłaby moją ulubioną. Obecnie jednak dostrzegam zbyt wiele powtórzeń, a także mam wrażenie, że autor miejscami przeczy sam sobie. Wiem, że pisarz zamierzał poskracać tekst, wielka szkoda, że nie zdążył tego zrobić, z pewnością wyszłoby to dziełu na dobre. Mimo to, obcując z tą książką miałam cały czas świadomość jak silny i zarazem piękny umysł ją stworzył.