Czy to pies, czy to bies, czyli zbiór słowiańskich stworów recenzja

Siedziałyśmy tak sobie jeszcze długo rozmawiając o Leszym, chmurniku i strzygach. Nie mogłam się doczekać aż wieczorem dokładnie sobie wejrzę w tę książkę. Wydana bardzo ładnie. Z ilustracjami autorki, z tekstem autora (tak wnoszę po notce na końcu książki ale pewna nie jestem). Kamila i Łukasz Łoskot stworzyli bardzo przyjemną propozycję i przekonali mnie, że sami tworzą bardzo fajny duet.

Książkę da się przeczytać w niecałe pół godzinki. Składa się na nią 12 opowiastek o 12 stworach słowiańskich. Począwszy od strzygi, na zmorze kończąc. Poprzez: plonki, licho, mamuny, utopce, biesy, domowiki, latawce, Leszego i chmurnika. Każda opowiastka zaczyna się od prosto podanych wyjaśnień kto to i po co był a kończy humorystycznie - po garści faktów, luźne fantazje. Czyta się to wszystko bardzo przyjemnie, choć nie zawsze śmiałam się tam, gdzie pewnie powinnam się śmiać. Co nie znaczy, że kilka razy się nie uśmiechnęłam.

Czego mi zabrakło? Bibliografii. Osobiście lubię wiedzieć skąd autorzy wiedzą to, o czym piszą. I że nie z wikipedii. To dałoby mi 100% pewność, że Państwo Łoskot zasługują na wielkie brawa za wydobycie faktów, które uznali za najważniejsze spośród mnóstwa informacji z literatury dotyczącej słowiańskich stworów. I nie, nie chodzi mi o naukowe przypisy - wystarczyłoby kilka źródeł na końcu książki. Takich wskazówek bibliograficznych z tytułami, do których mogłaby zajrzeć osoba, dla której Czy to pies czy to bies byłoby pierwszym spotkaniem ze słowiańskimi stworami. Spotkaniem, które zainspirowało do tego, by wejść w ten świat głębiej.

Oceniam tę książkę jako dobrą. Z ogromnym plusem za to, że właśnie od niej zaczęła się rozmowa o słowiańskich stworach z moją przedszkolaczką. Osobiście bardzo bym się cieszyła, gdybym dostała ją w prezencie jako nastolatka. Jako dorosła osoba - też się cieszę!

(Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl)