Tusz recenzja

Tusz to świetna lektura, którą można połknąć podczas jednego posiedzenia.

Leora jest jedną z nastoletnich dziewczyn mieszkających w społeczności, która historię każdego człowieka zapisuje tuszem na skórze. Każde dokonanie, czyn lub inny kluczowy fragment życia zostaje umieszczony na ciele w formie tatuaży. To kim jesteś, jest widoczne dla każdego. Jeżeli wiodło się godne życie, po śmierci skóra zostanie zachowana i przekształcona na księgę.
Leora czeka właśnie na werdykt w sprawie ojca. Dziewczyna pamięta to jako prawego człowieka, lecz krył on tajemnice, przez którą komisja zastanawia się, czy jego historia jest warta zapamiętania i przekształcenia w księgę. Leora próbuje ocalić skórę ojca. W międzyczasie zostaje zatrudniona na stażu u tatuażysty. Spełnia tym samym jedno ze swoich marzeń.

Jednak czy społeczeństwo oparte tylko na prawdzie może funkcjonować poprawnie? Czy nie mamy prawa do tajemnic? Osoby, które nie poddają się znaczeniu zostają odmieńcami- nienaznaczonymi. Uważa się je za niebezpiecznych wyrzutów. Z takimi osobami pragnie walczyć burmistrz miasta naszej bohaterki. Wprowadza on również stare, kontrowersyjne tradycje, takie jak publiczne znaczenia przestępców. Podczas jednej z nich dziewczyna przypomina sobie fragment przeszłości, który ją niepokoi. Leora postanawia więc wszcząć śledztwo w sprawie przeszłości ojca oraz postanawia uratować jego historię przed zapomnieniem. Nie zdradzę jednak czy i co udało jej się ustalić i czy misja ratunkowa okazała się porażką lub wręcz przeciwnie. Pozostawię wam możliwość samodzielnego odpowiedzenia na te i inne pytania, które mogą powstać w miarę czytania.

Książka jest świetną i wciągającą lekturą na odstresowanie, nie tylko dla młodzieży, ale również ale starszego czytelnika, którego przykładem jestem ja sama. Tajemnice, które ukrywał Ojciec dziewczyny powoli wychodzą na światło dzienne, dzięki czemu akcja nabiera tempa. Finał natomiast sprawia, że chce się od razu sięgnąć po kolejny tom, który mam nadzieję będzie równie dobry :)