Trzy razy M recenzja

Książka opowiada o 27-letniej Małgosi, która wręcz ucieka ze swojego dotychczasowego miejsca zamieszkania,  do zupełnie innego miasta. Wyjeżdża z Wrocławia i udaje się do siostry mieszkającej w Bielsko-Białej.  Z pokiereszowanym sercem, zostawiając pracę i znajomych, postanawia zacząć wszystko od nowa. Początkowo trudno jest jej znów zacząć żyć, bardziej snuje się jak duch. Do czasu aż szczęśliwym trafem udaje jej się zdobyć pracę. Jest to dla niej moment przełomowy, od którego powoli wszystko zaczyna się układać. Oczywiście nie może być aż tak kolorowo, pomijając denerwującego szefa,  pewnego dnia do drzwi Gosi pukają demony przeszłości...  człowiek, którego miała nadzieję już nigdy w życiu nie zobaczyć.  Co z tego wszystkiego wyniknie?

Pomimo wątku złego byłego, jest to całkiem sympatyczna, przyjemna, momentami zabawna lektura.  Napisana lekko, szybko się ją czyta. Gosia czasem wydaje się pełna sprzeczności.  Z jednej strony ugodowa, czasem zdaje się nie potrafić postawić na swoim, z drugiej, odważna, silna i właśnie zdecydowanie potrafiąca postawić na swoim ;)  
Zdarzały się sytuacje, kiedy denerwowała mnie, zakładając sobie coś w głowie i postępując po prostu głupio, zamiast np. dowiedzieć się jak było naprawdę.
Od samego początku polubiłam też Mikołaja, młodszego, zrzędliwego i, a jakże! cholernie przystojnego szefa;) Co tak naprawdę kryje się pod jego humorkami? 

W książce bardzo podobał mi się również rodzinny, relacje pomiędzy Gosią, a jej siostrą oraz jej mężem i dziećmi. Rodzinne ciepło, bliskość, to że są w stanie wiele dla siebie zrobić i pomóc w każdej sytuacji.

Myślę, że jest to całkiem dobra lektura, którą warto przeczytać.