Z zimną krwią recenzja

Kolejny, piąty już kryminał z serii z londyńską policjantką, inspektor Eriką Foster, zaczyna się tak, że z Tamizy zostaje wyłowiona walizka, w której znajdują się poćwiartowane zwłoki mężczyzny. Trup w walizce – to byłby dobry tytuł dla tej książki, bo obecny całkiem sztampowy jest, zresztą tytuł 'Trup w walizce' też, prawdę mówiąc, nie grzeszy oryginalnością...

Na początku książki dowiadujemy się, że Erika w końcu nie zaakceptowała awansu na nadinspektora, o którym tak marzyła, a który jej zaproponowano pod koniec poprzedniej książki, 'Ostatni oddech'. Stwierdziła, że woli jednak pracę w terenie niż ślęczenie za biurkiem i wydawanie poleceń innym.

Przez całą książkę przewijają się wątki narkotykowe, oto ofiara ma w brzuchu woreczki z kokainą, była zatem mułem przewożącym narkotyki. Oto jeden z bliskich współpracowników Eriki uzależnił się od narkotyków gdy był w USA i brał silne środki przeciwbólowe, tu Bryndza delikatnie nawiązuje do epidemii opiatowej, która jest prawdziwą plagą w Ameryce (vide 'Dreamland' Quinonesa). Oto morderstwa (bo z czasem jest więcej zabójstw) bezpośrednio lub pośrednio są powiązane z narkotykami. No cóż, dragi są prawdziwą plagą, a walka z gangami narkotykowymi to wojna z wiatrakami (vide 'Narkonomia' Wainwrighta).

Mamy jeszcze w książce ciekawy wątek porządnej dziewczyny, która niepostrzeżenie staje się niebezpieczną przestępczynią. Niestety potencjalnie interesujące wątki społeczne czy psychologiczne, są jedynie zasygnalizowane przez Bryndzę.

Bardziej jest to zatem powieść akcji, ale na tym polu książka też wypada słabo; na przykład tożsamość sprawcy poznajemy dosyć szybko, bo jego wątek jest prowadzony równolegle z wątkiem śledztwa. Czekamy zatem na złapanie mordercy przez Erikę, a dodatkowe komplikacje wprowadzone przez autora na końcu książki są mało przekonujące. Przykro mi to pisać, bo nigdy dotychczas Bryndza nie nudził, ale dosłuchałem audiobooka do końca z dużym trudem. No cóż, to już piąta książka w serii z inspektor Foster, widać wyraźnie zmęczenie autora materiałem.

Wysłuchałem audiobooka w jak zwykle świetnej interpretacji Krzysztofa Plewako-Szczerbińskiego.