Zimowy ogród recenzja

Kristin Hannah od lat zachwyca czytelników swoimi powieściami. Tym razem przeniosła nas w świat Anji Whitson, który stanowi tajemnicę nawet dla jej córek. Kobieta, która przypomina bardziej królową śniegu, zimną i nieczułą, niż kochającą matkę, wspierającą swoje dzieci. Jednak jej zachowanie nie jest bezpodstawne, gdyż broni ona dostępu do prawdy o sobie i swoim życiu. Córki często zastanawiały się kim ona jest. Nigdy bowiem nie poznały jej wcześniejszych losów. W dzieciństwie matka opowiadała im bajki. Domyślały się, że mogą one być oparte o prawdziwe wydarzenia, ale od pewnego czasu i ta forma przekazu została im odebrana. Niezrozumiały, że piękna baśń może być dla matki bolesną i trudną prawdą.

Głównymi bohaterami są trzy kobiety, które łączą więzy krwi, a dzieli tak wiele.
Meredith to najstarsza córka, bardzo ambitna, starająca się uszczęśliwić wszystkich, często, kosztem własnego szczęścia. Od lat zajmująca się rodzinną firmą oraz podupadającymi na zdrowiu rodzicami, co nie zawsze było odpowiednio docenione.
Nina to młodsza siostra Meredith, całkowite jej przeciwieństwo. Szalona reporterka, dla której najważniejsza jest praca.
Trzecią postacią, kluczową dla powieści, jest ich matka. Zamknięta w sobie kobieta, zrażająca do siebie wszystkich, skrywająca mroczną tajemnicę.

Anja długo kazała córkom czekać na poznanie emocjonujących wydarzeń. Niełatwo było ją namówić do tego wyznania, gdyż tragedia, jaką przeżyła blokowała ją nieustannie. Dzięki Ninie, która motywowała matkę, prawda ujrzała światło dzienne. Jednak rzeczywistość w niczym nie przypominała pięknej baśni. II wojna światowa i oblężony Leningrad, głód i walka o życie stanowiły codzienność rodziny Anji.

" Zimowy ogród " to wzruszająca powieść o różnych obliczach miłości i relacjach rodzinnych. Trudnych wyborach i walce o rodzinę. Tu teraźniejszość splata się z przeszłością naprawiając relacje między matką i córkami.

Książka odmalowana biało-czarnymi barwami. Niektóre wydarzenia bardzo przypominały te z klasyki, jaką jest saga Paulliny Simons " Jeździec miedziany ".

Zakończenie zaskakujące. Niestety jest w nim sporo luk oraz trochę wymuszonego zbiegu okoliczności. Choć wzruszające to niedoskonałości fabularne nie pozwalają je do końca zaakceptować.