To tylko zimowy blues recenzja

Karolina to kobieta o wielkim sercu. Pomaga swojej zrzędliwej i ciekawskiej ciotce, zwraca uwagę na ludzi ze swojego otoczenia, zawsze służy dobrym słowem. Wraz ze swoim psem mieszka w małej kawalerce, gdzie odnalazła spokój od skłóconych rodziców. Gdyby tylko mogła czerpać większe korzyści ze swojej pracy którą lubi, ale warunki jakie tam panują doprowadzają do tego, że skrupulatnie musi liczyć się z każdym groszem... Gdy w Nowy Rok zostaje, na szczęście niegroźnie, potrącona przez auto, zaczyna inaczej myśleć o swoim życiu. Postanawia odciąć myśli od swojego byłego już, toksycznego związku, ale także przezwyciężyć strach przed występami przed publicznością. Poznaje również przystojnego Daniela, który okazuje się jej sąsiadem. Mężczyzna tak kocha swoją pracę, że nie zauważa sygnałów które jasno świadczą o tym, że powinien zrobić sobie wolne i odpocząć.

"To tylko zimowy blues" to lekka i bardzo przyjemna historia o dwójce ludzi, którym okres zimowy mocno daje się we znaki. Gdy na dworze zimno, ciemno, nie zawsze nastrój człowiekowi dopisuje, aczkolwiek dobre towarzystwo może przełamać największy smutek. Dla nich jest to również czas na zrobienie wielkiego kroku do przodu. Karolina przełamuje swój strach przed wystąpieniem z mikrofonem w ręce, Daniel za to, dla bezpieczeństwa swojego i pacjentów postanawia wziąć trochę wolnego i poświęcić ten czas na spędzenie go ze swoją siostrą i jej dziećmi. Niefortunne wydarzenie sprawia, że poznaje w końcu swoją młoda sąsiadkę, a był pewien, że na tym osiedlu mieszkają sami staruszkowie!
W relacji tej dwójki bardzo podobało mi się to, że autorka postawiła na ostrożne i powolne poznawanie siebie. Nie spodziewajcie się nagłego wybuchu namiętności, motyli w brzuchu czy miłości od pierwszego wejrzenia. Na pierwszy rzut oka ta dwójka kompletnie do siebie nie pasuje. Czas natomiast pokazuje, że może być inaczej. Nie zabrakło również małego nieporozumienia, łez, rozczarowania. Fabuła książki pokazuje jak ważny jest zdrowy rozsądek. Praca i pieniądze to nie wszystko. Cóż one są warte gdy brakuje obok rodzinnego ciepła, a człowiek pogrąża się w samotności.
Podsumowując, macie przed sobą książkę z przesłaniem, ale zarazem taką z którą bardzo miło spędzicie czas. Polecam!