RAIN. Spraw, by cienie stały się światłem recenzja

Katarzyna Wycisk to autorka, po której książki sięgam w ciemno. Miałam okazję przeczytać już wszystkie pozostałe, więc i na Rain musiała przyjść kolej. Jest to trzeci tom serii Niepokonani, czyli książek-romansów, które poruszają trudne tematy. Przede wszystkich muszę podkreślić, że jako osoba, która za romansami nie przepada, dość sceptycznie do nich podchodziłam, jednak szybko przekonałam się, że są one zupełnie inne. Przede wszystkim seria Niepokonani to bardzo inteligentne powieści, logiczne, pełne emocji. Dużym plusem jest fakt, że skupiają się nie tylko na samej miłości i dramatach międzyludzkich, ale też właśnie na problemach, z którymi wielu z nas musi sobie radzić w życiu. To nie jest opowieść o ludziach idealnych, ale właśnie o tych skrzywdzonych, którzy niekoniecznie sami by sobie poradzili, a którzy mieli szczęście spotkać w swoim życiu osobę o wielkim sercu.

Po Epi i Freaku przyszła kolej na Rain. Tym razem powieść została podzielona na dwa tomy, a drugi pojawi się już w sierpniu. Poznajemy tutaj historię nastoletniego Jace’a (kolega Rainera z powieści Freak), który był prześladowany w szkole. Bullying jest dla mnie pewną nowością. Wielokrotnie widziało się tego typu sytuacje w filmach, jednak miałam to szczęście, że nigdy nie spotkałam się z czymś takim w prawdziwym życiu. Czytając Rain byłam przerażona, że jedno dziecko jest w stanie tak traktować inne dziecko. Kłótnie, przepychanki, głupie żarty, a nawet bicie się – to wszystko jest w pewnym stopniu normalne (nie mówię, że dobre!), jednak bullying przenosi to wszystko na zupełnie inny poziom. To już nie jest niewinny żart czy bójka kolegów, którzy mają inne zdanie na jakiś temat.

Książka jest napisana bardzo delikatnie, mimo że porusza temat, do którego delikatność kompletnie nie pasuje. Czytało się ją przyjemnie, choć sytuacje, o których się czytało, budziły strach i ból. Emocji dodawał fakt, że Kasia pisząc tę powieść, inspirowała się prawdziwymi wydarzeniami. To, co działo się w Rain nie było tylko fikcją literacką. Świadomość, że takie rzeczy dzieją się naprawdę, przysparzało jeszcze więcej bólu. Jeżeli chociaż jedna osoba po przeczytaniu tej książki, będąc świadkiem bullyingu zareaguje, to będzie prawdziwy sukces autorki. Przy czym od razu pragnę zauważyć, że jeżeli będziesz widział, jak dziesięciu osób kopie jedną i postanowisz ich powstrzymać, to dziesięć osób będzie kopać dwie osoby. Reagujmy, nie bądźmy obojętni, ale jednak przede wszystkim zadbajmy o własne bezpieczeństwo.

Po przeczytaniu Rain czekam oczywiście na kolejny tom, który pojawi się już niedługo. Jestem ciekawa, jak dalej potoczą się losy May i Jace’a, ponieważ zakończenie było mocne. Byłam na nie przygotowana i spodziewałam się najgorszego, więc dzięki temu moje serce nie zostało złamane (choć było blisko), ale i tak jestem bardzo ciekawa dalszych losów naszych bohaterów.