Rów Mariański recenzja

To jest materiał na dobry film! Pomyśleliście tak kiedyś po skończeniu lektury? Nie raz mi się to zdarzyło, ale dziś ta myśl wyjątkowo nie daje mi spokoju. Po przewróceniu ostatniej strony „Rowu Mariańskiego” Jasmin Schreiber miałam już nawet w głowie gotową obsadę. Bill Muray i Saoirse Ronan wg mnie zagraliby znakomicie. I gdyby jeszcze ktoś się naprawdę postarał i nie mam tu na myśli aktorów, którzy na pewno stanęliby na wysokości zadania, to nie byłby zwykły „wyciskacz łez”, ale dużo więcej. W tej książce kryje się coś wyjątkowego, mimo że pomysł na historię wydaje się już „ograny” i niezbyt odkrywczy.

Dwoje nieznajomych wyrusza w podróż kamperem, by rozliczyć się ze swoją przeszłością i traumą po stracie bliskiej osoby. On - mężczyzna u schyłku życia próbujący się pogodzić ze swoimi ograniczeniami i samotnością, ona – młoda kobieta, którą żałoba „wciągnęła” na samo dno tytułowego Rowu Mariańskiego, z którego nie potrafi się wydobyć. Razem tworzą dosyć „popaprany” duet, który dodatkowo świetnie dopełnia ekipa wyjątkowych zwierzaków.

No chwyciła mnie ta książka za serce! Zastanawiam się teraz, czy to kwestia tego, że trafiła w moje ręce w odpowiednim momencie, czy też po prostu jest naprawdę dobra. I myślę sobie, że właściwie chodzi po trochu i o jedno i o drugie. Jasmin Schreiber potrafi „grać emocjami” i robi to naprawdę wiarygodnie. Uwierzyłam w historię, którą opowiada. Poruszyły mnie przemyślenia dotyczące straty. Rozbroiły potyczki słowne głównych bohaterów, w których wybrzmiała mocno różnica pokoleń. Moje przyrodnicze serce również zostało dopieszczone, bo pojawia się tutaj wiele ciekawostek. Warto zaznaczyć, że autorka jest biolożką i świetnie w tej historii przemyciła wiedzę zoologiczną.

To jest naprawdę fajnie skrojona powieść drogi, która wszelkie niedoskonałości i niedociągnięcia nadrabia emocjami, a te bardzo łatwo poczuć. To jest debiut i to widać, ale serio, uważam, że bardzo udany. Ja jestem kupiona! I wciąż mam nadzieję, że ktoś wpadnie na pomysł ekranizacji.

Tłumaczenie: Agnieszka Walczy

Dziękuje Wydawnictwu Otwarte za egzemplarz do recenzji!