Kara za grzechy recenzja

Według opisu z okładki (a w zasadzie recenzji Moniki Skabary, bo opisu jako takiego nie ma), "Kara za grzechy" będzie "seksownym kryminałem, sensacją doprawioną doskonale wyważoną erotyką (...)". Niestety ciężko mi się z tym zgodzić. Powiem więcej - jest tak źle, że aż śmiesznie.

Doskonale wyważona erotyka? Proszę! Po pięćdziesiątej stronie jesteśmy już po trzech aktach miłosnych, które wzięły się znikąd i bardzo, bardzo przypominają scenariusz filmu pornograficznego. Nawet bohaterki zachowują się tak samo prowokacyjnie i sztucznie. Kobiety są obiektem seksualnym i niczym więcej, niczego innego sobą nie reprezentują, po prostu Igor pojawia się na ich radarze i te już szaleją z pożądania.

Powieść jest bardzo chaotyczna i napisana w nieumiejętny sposób. Zaczynamy od tego, że główny bohater doczołgał się na ostatnie piętro budynku. Zaraz po tym narrator stwierdza, że a w sumie to nie doczołgał, tylko szybko wbiegł. W kolejnym akapicie mężczyzna w szlafroku obserwuje widok za oknem. Myślałam, że zwariuję, bo tak naprawdę nie wiemy, co się tutaj dzieje! Pokonał całą tę drogę pół nago?

Z czasem wcale nie jest lepiej, jakby autora nie obchodził świat przedstawiony, jakby liczyły się tylko sceny dla dorosłych. Rzuciłam tą książką, kiedy doszłam do wniosku, że do niczego sensownego to nie zmierza, nie wiadomo nawet jaki jest sens, nie ma zawiązania akcji, to tylko sceny-fantazje luźno ze sobą związane.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.plSkusiłam się naiwnie wierząc w zapewnienia, że to będzie dobry pikantny kryminał przedstawiony z męskiego punktu widzenia, ilustracja na okładce nawet sugeruje przygody amanta w rodzaju Jamesa Bonda. Dostałam powieść, która wygląda na pisaną przez nastolatka sterowanego hormonami, bez ładu i składu. Nie polecam.