To, co za nami recenzja

Styl i język Vi Keeland nie jest mi obcy i każdą jej pozycję biorę w ciemno. Gorące romanse i erotyki – nie trzeba mnie namawiać. Mimo, że ta książka była tak zdecydowanie inna niż poprzednie to i tak przepadłam. Chyba potrzebowałam takiej lektury w tym momencie.

Nikki – nasza główna bohaterka – nie miała ani łatwego dzieciństwa, ani wejścia w dorosłość. Na co dzień żyła z mamą, która miała chorobę dwubiegunową, a przeprowadzki miała opanowane do perfekcji. Czy może być gorzej? Otóż tak. Po śmierci mamy Nikki dowiaduje się, że ma ciocię, której nigdy nie poznała, a także na jaw wychodzą bardziej wstrząsające fakty o jej rodzinie… Jak Nikki sobie z tym poradzi? I jaką rolę w tym wszystkim odgrywa Zack?

Zack – ten to miał ułożone życie od małego. Od początku wiedział, że będzie wiódł szczęśliwe życie u boku Emily. Razem się wychowali, razem przeżywali swoje pierwsze wzloty i upadki – co mogło pójść nie tak? Otóż jeden wieczór zamienił życie Zacka w piekło. Widział, że po czymś takim nie będzie w stanie się pozbierać. Czy Nikki przyniesie mu ukojenie?

Kochani, tak jak wspomniałam, ta historia zdecydowanie różni się od książek, które dotychczas wyszły spod pióra Vi Keeland. Czy jest gorsza? Absolutnie nie. Przepełniona jest przeróżnymi emocjami – zaczynając od przyjaźni, miłości, a kończąc na bólu, tęsknocie czy poczuciu niesprawiedliwości. To jak autorka przedstawiła wszystkie emocje i relacje między bohaterami, poruszy nawet najtwardsze serce. Bohaterowie zostali dobrani idealnie – oboje zmagali się ze stratą najbliższych, być może dlatego od razu złapali wspólny język. Dodatkowo mimo wieku, miałam wrażenie, że bohaterowie byli niezwykle dojrzali, patrząc na decyzje jakich podejmują. Cudownie było wrócić myślami do pierwszych miłości, pocałunków, a dzięki książce mogłam sobie to przypomnieć.

Autorka i jej styl sprawia, że przez książkę po prostu się płynie. Nim się obejrzałam, byłam na ostatniej stronie. Humor, emocje, relacje między bohaterami – tam wszystko grało. Dodatkowo niebanalna fabuła i przepadłam.

Vi Keeland nie zawiodła mnie i nadal jest moją ukochaną autorką. Mimo że książka okraszona jest bólem i smutkiem – zdecydowanie ją polecam.