To będą piękne święta recenzja

Karolina Wilczyńska "To będą piękne święta".

Mój błąd, że wzięłam się za serię Jagodno od końca. Niestety tak mnie urzekła okładka i tytuł, iż nawet nie sprawdziłam, czy to część jakiejś całości. 

Perypetie wielu ludzi, którzy wspominają swoje życie, a przede wszystkim same święta Bożego Narodzenia. Wspominają to, jakimi ludźmi byli, co złego, czy dobrego zrobili. I najważniejsze, jak się zmienili. Ale także jak zmieniło się ich nastawienie do samych świąt. Nie każdy z nich miał rodzinne święta. Nie każdy je lubił. A mimo wszystko, każdy dążył do zmiany.

Powieść iście świąteczna. Taka trochę bajkowa, a jednak sporo życiowych, normalnych sytuacji uda się w niej znaleźć. Co prawda łatwo się pogubić, gdy nie czytało się poprzednich części. Gdy postanowiłam skupić się na powieści jako odrębnej historii, było mi trochę łatwiej. Pomimo wszystko bardzo przyjemnie się czytało. I bardzo szybko. Każda historia była na swój sposób piękna. Właściwie to te wspomnienia zaskarbiły sobie moją sympatię. Delikatna, aczkolwiek odmienna forma powieści naprawdę ma swój urok. 

Nie powiem, że jest to świąteczne arcydzieło. Ale książka lekka, przyjemna. Na okres przedświąteczny idealna. Jednak zdecydowanie bardziej polecam zapoznać się z serią Stacja Jagodno. Nie będzie takiego mętliku (choć nie jest to obowiązkowe). Osobiście zamierzam w lepszym czasie przeczytać całą serię. Wtedy będę mogła się wypowiedzieć odnośnie całości.

Podsumowując. Książka na plus. Akurat na ponure dni.