Zamknięty pokój recenzja

Oryginalny tytuł "Phantom limb" oznacza fantomową kończynę i znacznie bardziej pasuje do treści książki niż polski tytuł. Dwudziestoletnia Elizabeth po śmierci siostry bliźniaczki, Emily, jest rozdarta między tym, co jej się wydaje, a światem realnym. Po próbie samobójczej trafia do szpitala psychiatrycznego, gdzie sztab specjalistów stara się przygotować Elizabeth do powrotu do społeczeństwa. Kobieta zawiera znajomości z innymi pacjentami, co również jest swoistą metodą terapeutyczną.

Książka minęła się z gatunkiem. Jest to bardziej reportaż. Kulawy reportaż. Może pamiętnik psychiatry, który postanowił opisać przypadki medyczne, które diagnozował. Biorąc pod uwagę zawód autorki, a jest psychologiem specjalizującym się w traumach, to wygląda to na ubrane w beletrystykę przemyślenia psychologa, metody leczenia, efekty prowadzonych badań, po przeczytaniu zapisków psychiatry. Może i książka uczy, jak postępować z różnymi zaburzeniami osób dorosłych, które w dzieciństwie doznały traumy, najczęściej molestowania seksualnego, ale na co mi to, jako czytelnikowi, który sięga po powieść rozrywkową? Gdybym chciała przeczytać o metodach leczenia chorób psychicznych, sięgnęłabym po jakieś opracowania naukowe, przewodnik diagnostyczno-terapeutyczny, a nie po thriller psychologiczny. Finał rozczarował. Domyśliłam się już na początku, na czym polegało zaburzenie Elizabeth.

Gdybym miała ocenić tę książkę jako reportaż, może dałabym i 10 gwiazdek po zweryfikowaniu informacji. Ale psychiatrą nie jestem, a powieść została wydana jako thriller psychologiczny, więc oceniam pod tym kątem. Książka mnie nie zainteresowała, nie zaciekawiła, nie zrelaksowała. Brnęłam przez nią jak przez tę mulistą maź na okładce. Szatę graficzną uważam za rewelacyjną, idealnie pasującą, wymowną. Zbrukany różowy miś, symbol okaleczonego dzieciństwa, wrzucony w czarny szlam traum.

Na moje uznanie zasługuje tłumacz. Domyślam się, że nie jest prostą rzeczą przełożyć tak specyficzny, psychologiczno-psychiatryczny język na polski. Swoją gwiazdkę kieruję do Pana Adriana.