Nasze ciała recenzja

Tamara wychowywała się w domu z zaborczą matką i ojcem ktory poddał się jej rządom i wycofał z życia rodzinnego. W wieku nastoletnim na swojej drodze trafia na Nicolasa. Dla świata jest ideałem - przystojny, opiekunczy, miły, pomocny. Od razu zwraca uwagę na zamkniętą w sobie Tamarę i za wszelką cenę chce zdobyć jej serce - nawet jeśli kosztem tego miałby ktoś ucierpieć, nawet ona sama.
Tak mijają lata a Nick przewija się wkażdym możliwym momencie życia Tammy. Coraz mniej jej się to podoba jednak nie ma siły przebicia aby wytłumaczyc jemu oraz reszcie świata że nic z tego nie bedzie.
Aby uciec od tego życia decyduje się wyjechac na studia. Kiedy już udaje jej się zatopić w życiu studenckim i zasmakowac wolności na jej drodze ponownie pojawia się Nick. Czarna mgła na nowo pokrywa jej codzienność...
aby dorobić sobie zatrudnia się na basenie - sprząta, ogarnia ręczniki ... i poznaje pływaków. Pośród wielu studentów trenujących pływanie dostrzega dwóch którzy od jakiegoś czasu przyciągają jej wzrok. Leonardo i Tobias są praktycznie nierozłączni. Żyją blisko niczym bracia, choć nimi nie są. Do swojego wąskiego grona zapraszają Tamarę i zapwniają jej bezpieczeństwo którego szuka.
Ksiązkę czyta się lekko i dość szybko. Porusza ona trudny temat jakim jest stalking. Przeplata się to z innymi wątkami ale jednak odgrywa ważną rolę i wyjaśnia jak to wygląda od strony osoby osacznej. Jak cięzko jest się wydostać z takiej relacji.
Mamy tu też elementy thrillera, pobicia, porwanie, przetrzymywanie i morderstwa. Wszystko okraszone lekkim erotyzmem i romansem. Muszę przyznać, że to połączenie nawet mi się spodobało.
Najsłabszym ogniwem jak dla mnie jest dziwna relacja Tams z chłopakami z basenu. Nie jestem w stanie tego zrozumieć - porównując to do tego z czego próbuje się wydostać. Ale myśląc o niej jako o osobie obciążonej psychicznie bez wsparcia rodziny możliwe, że własnie tak mogła wybrać.
Bardzo podobała mi się jednak, nie aż tak bardzo znacząca ale jednak ,przemiana ojca Tamary. To mały wątek lecz dający nadzieję i rozjaśniający całość.
Podsumowując - debiut autorki jest całkiem udany. Ma całkiem dobre pióro , słowa same się czytają i wciągają. Podobała mi się też forma wydania i podziału historii na to co dzieje się u Tamary i u Nicka - takie przerywniki dodawały ognia temu wszystkiemu.
Polecam!