The Kissing Booth recenzja

,,The kissing booth" to opowieść o nastoletniej miłości i przyjaźni. Elle i Lee znają się od zawsze i są dla siebie najlepszymi przyjaciółmi. Kiedy dostają w szkole zadanie, żeby stworzyć atrakcję na festyn, decydują się na zorganizowanie budki z całusami. Nieoczekiwanie jednak, podczas festynu pojawiają się problemy, w wyniku których Elle nie dość, że musi zasiąść w tej budce, to jeszcze zmuszona jest do przeżycia swojego pierwszego pocałunku z bratem Lee - Noah, który uważany jest za najprzystojniejszego chłopaka w szkole. Niestety, chłopak cieszy się również złą sławą - uważany jest za aroganckiego i agresywnego. Jak bardzo pocałunek Elle i Noah namiesza w ich życiu? Czy ten romans ma szansę na przetrwanie?
Niestety nie była to najlepsza książka jaką czytałam. Zachowanie Noah w wielu momentach było co najmniej nieodpowiednie. Rozumiem, że miał być on typowym ,,bad boy'em", jednak romantyzowanie nadmiernego kontrolowania partnerki nie jest dobre i zdrowe. Uważam to za największy minus tej powieści.
Widać, że jest to książka dla młodszego czytelnika. Poziom żartów nie jest zbyt wysoki. Jednak duża liczba dialogów i prosty styl pisania sprawiają, że to jest idealna pozycja, kiedy nachodzi ochota na sięgnięcie po coś niewymagającego i ,,odmóżdżającego". Książka ta sprawdzi się również super na wakacje, mimo że znaczna część fabuły toczy się w roku szkolnym.
,,The kissing booth" doczekało się również ekranizacji w 2018 r. Warto zaznaczyć, że film różni się od książki. Podstawą filmu jest element, którego w ogóle nie ma w książce. Dlatego polecam przeczytać książkę, a następnie obejrzeć film i porównać te dwie pozycje.
Osobiście uważam, że w filmie postaci zostały wykreowane w mniej denerwujący sposób. Czytając książkę często czułam złość i niechęć w stosunku do bohaterów - szczególnie Noah. W filmie został on przedstawiony w nieco delikatniejszy sposób, a jego zachowanie nie było aż tak bardzo toksyczne.
Nie jestem pewna, czy poleciłabym tę książkę młodszemu czytelnikowi - właśnie ze względu na romantyzowanie nadmiernego kontrolowania - ale z pewnością mogę ją polecić każdemu, kto chciałby przeczytać coś lekkiego i niewymagającego.