Królowa Śniegu nie żyje recenzja

Iwona Banach w swojej powieści "Królowa Śniegu nie żyje" serwuje czytelnikom istną ucztę literacką – kryminał z dużą dozą humoru, ironii i świątecznej atmosfery. Książka, utrzymana w konwencji cozy crime, łączy elementy klasycznej zagadki detektywistycznej z absurdalnymi sytuacjami i ekscentrycznymi bohaterami.

Akcja powieści toczy się w ekskluzywnym ośrodku wypoczynkowym w Zmorzynie, gdzie trwają gorączkowe przygotowania do Bożego Narodzenia. Wśród barwnej galerii postaci znajdują się znana i zamożna pisarka, jej entourage, para młodych ludzi na tropie oszusta matrymonialnego oraz ich temperamentne babcie w towarzystwie kolekcjonera broni. Już samo to zestawienie zapowiada fabularne fajerwerki.

Kluczowe wydarzenie – morderstwo ekscentrycznej autorki – zostaje przedstawione w sposób równie nieoczekiwany, co groteskowy. Ofiara zostaje znaleziona martwa u stóp plastikowego renifera, a narzędzie zbrodni – nóż – porzucono w saniach Mikołaja. Jest to typowy dla Banach zabieg, w którym element grozy zostaje złagodzony przez absurdalny kontekst.

Śledztwo nie przebiega standardowo. Główne podejrzenia padają na różne osoby z otoczenia pisarki – jej pracowników, którzy musieli pracować nawet w Wigilię, zazdrosną siostrę czy prawdopodobnie niewiernego męża. Jednak w tej książce nic nie jest oczywiste, a autorka zręcznie podrzuca mylne tropy i zwodzi czytelnika, nie pozwalając mu zbyt łatwo rozwiązać zagadki. Co więcej, nad wszystkim unosi się aura lekkiej groteski, co sprawia, że zamiast ponurego kryminału dostajemy opowieść pełną humoru i satyry.

Postacie są jednym z najmocniejszych punktów powieści. Autorka stworzyła barwną plejadę bohaterów, którzy swoją ekscentrycznością dostarczają czytelnikom mnóstwo rozrywki. Na szczególną uwagę zasługują dwie energiczne babcie, których działania nierzadko wprawiają w osłupienie, oraz podstarzały kolekcjoner broni, dodający fabule jeszcze więcej kolorytu. Banach z dużym talentem kreśli ich charaktery, nie popadając w przesadę, a jednocześnie czyniąc ich niezwykle wyrazistymi.

Język powieści to kolejny jej atut. Pełen humoru, ironii i błyskotliwych dialogów sprawia, że książkę czyta się szybko i z prawdziwą przyjemnością. Styl autorki jest lekki, co doskonale pasuje do konwencji cozy crime i wprowadza czytelnika w świąteczny, ale zarazem pełen tajemnic klimat.

Podsumowując, Królowa Śniegu nie żyje to doskonała propozycja dla miłośników nietypowych kryminałów z humorem. Iwona Banach po raz kolejny udowadnia, że potrafi łączyć klasyczną zagadkę detektywistyczną z elementami komedii, tworząc przy tym niebanalną opowieść, od której trudno się oderwać. To idealna lektura na zimowe wieczory, w której świąteczna atmosfera splata się z zagadką kryminalną i dużą dawką dobrego humoru.