Taniec ze smokami. Część I recenzja

Ach Panie Martin, cóż można powiedzieć o kolejnej części mojej ukochanej sagi. Po Uczcie dla Wron myślałam, że może być tylko lepiej, ale niestety zawiodłam się po raz kolejny.
W tańcu w końcu powracają moi ukochani bohaterowie, tylko tak jakby to już nie byli oni. Nie ma w nich życia, stają się płascy. Daenerys, osiadła w Meereen i próbuje walczyć z przeciwnościami losu. To nie jest już waleczna i odważna dziewczyna jaką poznaliśmy wcześniej , teraz zachowuje się jak mała rozkapryszona dziewuszka, której nic nie wychodzi. A nasze smoki , które do tej pory odgrywały tak ważną rolę siedzą zamknięte w lochach.
Tyrion dalej ucieka przed swoją siostrą , lecz również w watkach z jego udziałem nie ma jak dawniej energii i napięcia a wręcz stają się momentami nużące.
Jon siedzi na murze i ............nic. Tak nawet tam nic się nie dzieje.
Gdzieś pod koniec książki pojawia się jakaś iskierka nadziei , że w następnej części może w końcu coś się wydarzy , tylko czy nie jest to po prostu chwyt aby zakupić kolejną część sagi.
Uczta dla Wron dwa opasłe tomiska, Taniec ze smokami również, ale czy było to potrzebne. Czasami mam wrażenie , że Martinowi zabrakło pomysłu , a chęć zysku jest tak wielka, że pisze coś by tylko pisać i to jak najwięcej. I tak czytamy przez 600 stron o gatunkach wina, każdy szczegół stroju bohaterów jest opisany w najmniejszym szczególe, jak również krajobrazy, to jest potrzebne absolutnie nie mówię, że nie, ale nie aż w takim stopniu.
Przeczytam na pewno kolejne części z nadzieją , że to za co pokochałam Pieśń Lodu i Ogna powróci.